Valsblaðið - 01.05.1996, Qupperneq 50

Hlíðarendi - íþróttasvæði Vals býður upp á góða möguleika til að ala upp frábæra íþróttamenn og einstaklinga.
Framtíðin er ykkar!
Það eru forréttindi að vera ungur
íþróttamaður í dag og eiga framtíðin
fyrir sér. Framtíð sem enginn hefur
rétt til að ráðskast með — nema við
sjálf. Því miður gleymum við oft að
aðeins augnablikið er eilíft. ÞAÐ
EITT skiptir máli hvaða leið við ætlum
í lífinu. Ekki gærdagurinn eða
morgundagurinn. Við ættum að læra af
því sem gerðist í fortíðinni og gæta
þess að láta okkur ekki eingöngu
dreyma um framtíðina, um það sem
væri svo gaman að upplifa. Draumar
eru vissulega af hinu góða en gleymum
því aldrei að það er undir okkur
SJÁLFUM komið hvort þeir rætast
eða hvaða leið við rötum í lífinu.
Heilbrigð íþróttaiðkun er ein vísasta
leiðin til þess að ná góðum árangri í
lífinu, burtséð frá því hvort maður stan-
di ávallt uppi sem sigurvegari eða ekki.
Vissulega er gaman að skara fram úr,
hampa bikurum, verða íslandsmeistari,
en það er öllum hollt að verða fyrir
mótlæti. Þurfa að hafa mikið fyrir hlut-
unum. Mýmörg dæmi sýna okkur að
þótt einhver hafi átt erfitt uppdráttar á
sínum yngri árum er það ekki endilega
vísir á það sem koma skal. Þeir, sem
eru sterkir persónuleikar og eflast við
allt mótlæti, taka mun meiri framförum
Þorgrímur Þráinsson
fyrrum fyrirliði
meistaraflokks lals /
knattspyrnu skrifar:
á öllum sviðum en hinir sem vilja láta
bera sig á gullstól í gegnum lífið. Allt í
kringum okkur er fólk sem hefur gert
góða hluti, bera af á ýmsum sviðum,
baðar sig í frægðarljóma og nýtur hylli.
Marga dreymir um að feta í fótspor
þeirra og halda að þeir geti ekki gert
slíkt hið sama. Því fer víðs fjarri. Við
geturn gert ALLT sem okkur langar til.
En við verðum að leggja okkur fram og
bera okkur eftir því. Það er svo auðvelt
að festast í meðalmennskunni, láta hafa
áhrif á sig, byrja að drekka og reykja til
þess að vera eins og aðrir og skilja svo
ekkert í því af hverju árangurinn lætur
á sér standa. Eg hafði á orði að það
væru forréttindi að vera ungur íþrótta-
maður í dag. Það eru orð að sönnu. Þið,
sem viljið skara fram úr, ekki bara í
íþróttum — heldur líka í lífinu í
framtíðinni ættuð að stíga fyrsta skrefið
strax. Iþróttaiðkun, með öllu sem henni
fylgir, er vísir að því sem koma skal. I
íþróttum þarf maður að leggja hart að
sér, bera virðingu fyrir samherja jafnt
sem mótherja, vera stundvís, agaður,
tillitssamur, heiðarlegur, læra að hlusta
á þjálfarann og svo mætti lengi telja.
Þeir sem gera þetta af kostgæfni ná
lengst. Við fellum sigurtár í íþróttum,
grátum vegna þess að okkur finnst hafa
verið gengið framhjá okkur við val á
liði en þá er aðeins um eitt að velja.
Leggja enn harðar að sér. AGI er lykil-
orðið í velgengni. Ekki síst SJÁLFS-
AGI! Og sjálfsskoðun. Við ættum
reglulega að líta í eigin barm og spyrja
hvað við getum gert til þess að ná betri
árangri í íþróttum, skólanum eða líftnu
sjálfu. Ekki benda á aðra ef illa fer.
Velferð okkar er undir sjálfum okkur
komin. Þótt það sé gott að líta upp til
annarra er enn betra að hugsa stórt, ætla
sér alla leið og leggja mun harðar að
sér, á öllum sviðum, til þess að ná
lengra. Nýtið hverja einustu mínútu
með hámarksárangur í huga. Þeir, sem
eru með hangandi haus á æftngum og
ætla sér eingöngu að leggja sig fram í
keppni eða leik, verða með hangandi
haus alla ævi. Augnablikið er það sem
skiptir mestu máli. Núna er rétti tíminn
til þess að stíga fyrsta skrefið upp fjall-
ið. Ekki á morgun. Áður en þið vitið af
verðið þið komin upp á toppinn.
50