Valsblaðið - 01.05.1996, Blaðsíða 28
okkur stendur til boða. Sem íþrótta-
áhugamaður get ég endalaust horft á
beinar útsendingar í sjónvarpinu, hvort
sem um er að ræða knattspymu, körfu-
bolta, box eða annað. Við erum komin
í bullandi samkeppni. Deildarkeppnin í
handbolta hefur engan slagkraft.
Lengstum er ekki nógu mikið í húfi.
Það verður alltaf að vera að spila upp á
eitthvað til að trekkja að. Sem dæmi
um lítinn slagkraft má nefna að um 250
manns borguðu sinn á landsleikinn
gegn Litháum í undankeppni HM um
daginn. Á seinni leikinn fylltist Höllin
af því að það var frítt inn. Að þessu að
dæma hefði mátt ætla að fólk hefði ekki
haft efni á að borga sig inn. Það getur
varla staðist því urn 150 manns voru
tilbúnir að borga 25.000 krónur til þess
að fara að sjá ísland leika gegn
Danmörku í Álaborg. Þar var eitthvað í
húfi, þar var slagkraftur og þetta er það
sem þarf. Slagkrafturinn skiptir svo
miklu máli. Fólk er tilbúið að koma ef
það er stemmning fyrir hendi og það
finnur fyrir bullandi áhuga.”
- Sumir vilja meina að það vanti
styrk frá pöllunum, að hinir fáu
Valsmenn sem mæta séu svo hljóðir.
„Mig hefur stundum langað til að
auglýsa eftir Valsmönnum í Morgun-
blaðinu fyrir einhvern heimaleikinn.
Það væri gaman að minna Valsmenn á
það að við höfum fært þeim fjóra
íslandsmeistaratitla á fjórum árum og
óska núna eftir stuðningi þeirra.
Aðgangseyririnn hefur varla dugað
fyrir dómarakostnaði. Ég held líka að
það vanti slagkraftinn í félagsstarfið
hjá Val þannig að fólk hafi eitthvað að
sækja niður á Hlíðarenda annað en bara
leiki. Það þarf að gera félagið fjöl-
skylduvænna og meira spennandi.
Menn ættu að hittast þar oftar og
spjalla í góðra vina hópi.”
— Er framtíðin björt í hand-
boltanum?
„Virkilega. Við erum með frekar ungt
lið í meistaraflokki og í 3. og 4. flokki
drengja eru gífuleg efni. I síðustu
fjárhagsáætlun var mörkuð sú stefna að
leggja sérstaka áherslu á yngri flokkana
og núna eru tveir þjálfarar um hvern
flokk. Ef kvennaboltinn í Val lifir eru
framtíðin sömuleiðis mjög björt þar. 3.,
4. og 5. flokkur stelpna eru mjög sterkir
en Óskar Óskarsson og Jón
Halldórsson eru nánast „lífið” í
deildinni fyrir yngri flokkana. I dag er
ekki nóg að gera samninga við leik-
menn um þjálfun því þeir þurfa líka að
Hluti meistaraflokks Vals í handknattleik árið 1991.
Ekki hefur þurft að hvetja Ómar
Sigurðsson til að mæta á leiki að
Hlíðarenda en Brynjar Harðarson
hefur látið sér detta í hug að
auglýsa eftir Valsmönnum í
Morgunblaðinu.
sinna félagslegu hliðinni, sjá að vissu
leyti um skrifstofuhald og að innheimta
æfingagjöld. Þeir þurfa að halda utan
um foreldrastarf og fleira. Laun þjálf-
ara eru orðin það góð að þeir þurfa að
sinna ýmsum þáttum og við erum með
fólk sem gerir það mjög vel.”
Eins og flestir muna bar Valur sigur af
KA á íslandsmótinu í handknattleik á
föstudaginn langa og stóð þar með uppi
sem íslandsmeistari. Leikdagurinn var
nokkuð umdeildur en ekki var hægt að
fresta leiknum aftur vegna ferðar lands-
liðsins til útlanda. Laugardalshöllinn
fylltist og stemmning var einstök.
„Þessi leikur var einn af ljósustu punkt-
unum á síðasta ári því okkur tókst mjög
vel upp. Bæði hvað leikinn sjálfan
varðar og alla umgjörð og skemmti-
atriði. Þrátt fyrir þennan heppilega
leikdag virðast menn ekkert hafa lært.
Kannski vill fólk sjá leiki á annan í
jólum, föstudaginn langa og svo
framvegis. Maður þekkir það sjálfur að
liggja bara í leti og láta tímann líða á
hátíðis- og helgidögum. Fólk vill geta
farið á einhverjar spennandi uppá-
komur á frídögum. HSÍ hefur því miður
ekki vakandi auga fyrir þessu. I Vest-
mannaeyjum og á Akureyri eru menn
fyrir löngu búnir að átta sig á því hvaða
leikdagar eru bestir. Þar er bara hægt að
trekkja að á föstudags- og sunnudags-
kvöldum. Við í Reykjavík höfum ekki
náð upp nokkurri stemmningu nema í
undantekningartilfellum.”
- Hvernig líst þér á nýja starfsskipu-
lagið hjá Val?
„Ég hef verið fylgjandi þessu fyrir-
komulagi til langs tíma og fagna því að
menn skuli hafa stigið þetta skref. Þetta
er kannski eina og síðasta tækifæri
Vals til að rétta úr kútnum. Ef höfuð-
markmiðið næst á þetta fyrirkomulag
eftir að verða fyrirmynd í öllum öðrum
félögum. í rauninni er verið að fá fólk í
fullri vinnu til að skipuleggja áhuga-
mannastörfin. I starfi deildanna eru
menn alltaf að reyna að gera góða hluti
en það þarf að halda gríðarlega vel utan
um allt. Eitt árið eru menn fullir starfs-
orku og vinna vel en það næsta eru
28