Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1891, Qupperneq 61

Nokkrar athugasemdir um varð-
veizlu á heilsu skólabarna.
riestir munu hafa meir eða minna ijósa kugmynd
um pað, að heilsan er dýrmæt. En ef dæma skyldi
eptir því, hvernig opt er farið með hana, pá sýnist ó-
neitanlega svo sem hún pyki ekki mikils virði.
Flestir misbjóða henni af hugsunarleysi, eða pekk-
ingarleysi. Örugcasta vörnin við keilsuleysi er eflaust
sú, að afla sjer þekkingar á likamanum öllum og líf-
færunum. þegar almenningur veit og pekkir, hvað lík-
amanum er fyrir beztu, og skilur pað, að lífslukkan er
komin undir hraustum og heilbrigðum líkama, pá fer
liann að láta sjer annara um, að varðveita heilsuna,
eins og pað er aptur á móti eðlilegt, að sá, sem er alls-
endis ókunnugt um byggingu líkamans og verkun líf-
færauna, láti sig litlu skipta, hvort hann lifir samkvæmt
kröfum og pörf líkamans, eða brýtur bág við helztu
lögmál hans.
Hver einstaklingur ber ábyrgð á meðferð sinnar
eigin heilsu, ef hann er sjálfum sjer ráðandi og er sjálf-
stæður í athöfnum sínum. En svo eru aðrir, sem settir
eru til að gæta lífs og heilsu þeirra, sem enn eru ekki
sjálfbjarga. Húsbændur og foreldrar eiga að gæta pess
að misbjóða ekki heilsu hjúa sinna og barna. Og kenn-