Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1891, Qupperneq 74

74
'földum og auðveldum æfingum, ekki mjög erfið-
um í fyrstu; teknar svo margbrotnari og erfið-
ari æfingar eptir því, sem fimleikur og afl eykst nem-
endunum. Og öllum æfingunum er svo varið, að pær
reyna ekki einungis vissa parta líkamans, heldur allan
'líkamann, og hafa mjög þýðingarmikil áhrif á líffærin,
hlóðrás og andardrátt.
Sá agnúi er auðvitað á að neyta þessa ágæta með-
•als í þjónustu uppeldis barna, að ekki verður hjá því
komizt, að hafa til þess sjerstakt liús. Enda er mjer
vitanlega ekki nema eitt leikfimishús til við barnaskóla
fijer á landi, nl. í Eeykjavík. Skilyrðin fyrir því, að
•leikfimi verði kennd við barnaskólana eru þau tvö, að
kennararnir fái sjerstaka menntun í þeirri grein, og að
leikfimishús verði reist.
Af þessum tveim skilyrðum er það þýðingarmeira
að kennarinn læri sjálfur og læri að lcenna leikfimi.
Ef kermarinn er lifandi sannfærður um, að leikfimi sje
nauðsynleg og ef hann er sjálfur fær um að veita til-
sögn í henni, þá er í rauninni hjörninn unuinn. Hann
■og engin annar verður að verða til þess, að gangast
fyrir öllum slíkum umbótum við skólana, meðan engin
lög skipa fyrir um neitt skólunum við víkjandi. ]pað
•er ekki við því að búast, að þeir sem ekki hafa þekk-
ingu á nytsemi leikfiminnar, en sem á hinn bóginn
eiga að bera kostnaðinn til hennar, finni upp á því
sjálfir, að reisa leikfimishús og skipa kennslu í leikfimi.
En um það er jeg vongóður, að inargur muni láta sjer
skiljast, að hörnin hefðu gott af því að æfa krapta sína,
að það sje heilsusamlegt íyrir þau, að reyna dálítið á
iíkamann um leið og þau leggja á sig andlega vinnu,
ef kennarinn heitist fyrir því að koma slíkri kennslu á.
J. i>.