Uppeldi og menntun - 01.07.2006, Blaðsíða 85

8
Hreyfisvæði.
Á grænu mottu.
Listasmiðju.
Við borð.
Þát­t­t­ak­a í ák­varð­anat­ök­u
í viðtölunum og í spurningaspilinu var reynt að komast að því hvort börnunum
fyndist að þau hefðu einhver áhrif á leikskólastarfið og þær ákvarðanir sem þar væru
teknar.
Hverju meg­a þau ráða í­ leiks­kólan­um?
Þegar rætt var við börnin í hópviðtölunum um hverju þau mættu ráða í leikskólanum
féllu flest svörin undir leik og val. Þau sögðust geta ráðið hvað þau veldu sér og hvað
þau gerðu þegar þau væru búin að velja. Hér að neðan eru umræður þriggja barna um
það hverju þau megi ráða í leikskólanum.
R: Hverju megið þið ráða?
Sigrún: Við megum ráða hvað við leikum okkur.
Tumi: Og ráða hvað við veljum.
R: Já.
Hallur: Og síðan hvað við ætlum að leika okkur í.
R: Já.
Tumi: Ráða hvaða dót við ætlum að leika með.
Hverju meg­a þau ekki ráða í­ leiks­kólan­um?
í leikskólanum er boðið upp á tiltekin viðfangsefni sem börnin geta valið um. Valið
er þó háð ákveðnum takmörkunum sem börnin gera sér fullkomlega grein fyrir. Þau
sögðust t.d. ekki geta valið ákveðna hluti ef of margir hefðu valið þá og þau gætu ekki
valið aðra hluti ef þeir stæðu ekki til boða. Árni sagði: „Ef einhver annar velur svona
og þá má ekki ráða að velja það.“ Og í einum hópnum var umræðan um þessar tak-
markanir á þessa lund:
R: Er eitthvað sem þú mátt ekki ráða í leikskólanum?
Árni: Ég má ekki ráða með legó eða þannig.
R: Hvað þýðir það?
Árni: Hei?
R: Ef það er fullt í legóinu, hvað segir maður þá?
Árni: Þá segir [fóstran] bara að það sé fullt í legóinu, þá segir maður nei og þá segir
fóstran nei, það er ég sem ræð hér.
Börnunum fannst að þau hefðu val um hvað þau gerðu innan ákveðins ramma en að
jó­Hanna e inars­dó­tt i r