Búnaðarrit - 01.01.1967, Blaðsíða 14
6
BÚNAÐARRIT
Skólastjóri á Hvanneyri var þá Halldór Villijálmsson oji
kennarar, auk Jians, þeir nafnar Páll Jónsson og Páll
Zóphóníasson. Allir voru þeir úrvalsmenn. Stundaði
Steingrímur námið af kappi og lilaut ágætiseinkunn við
burtfararpróf. Er skemmst af að segja, að skólavistin og
Hvanneyrardvölin féll lionuin að flestu leyti afhragðsvel.
Um vorið, að loknum liinum fyrra námsvetri, var liann
í verklegu námi á Hvanneyri, og um sumarið í kaupa-
vinnu hjá Halldóri skólastjóra.
Að lokinni skólavist á Hvanneyri, vorið 1915, hélt
Steingrímur norður í átthagana, eftir að hafa áður stund-
að daglaunavinnu um nokkurra vikna skeið í Reykjavík
og Viðey. Tók liann nú við búsforráðum með móður
sinni um eins árs skeið, enda hvarf þá Þórir bróðir hans
að heiman og hóf gagnfræðanám á Akureyri um Iiaustið.
Haustið eftir réðst Steingrímur fjármaður til Halldórs
á Hvanneyri. Var liann á Hvanneyri þennan vetur og
liinn næsta. Um sumarið var hann heima, trúlofaðist
ungri og glæsilegri stúlku, ætlaði að gifta sig næsta vor
og hefja búskap á Bjarnastöðum í Mývatnssveit, af-
skekktri rýrðarjörð, er liann hafði fengið loforð fyrir.
En honum voru önnur og meiri örlög ofin.
Unnustan brá við hann heiti. Það var um miðjan vetur
1919. Þau hittust svipsinnis um liaustið eftir. Má vera,
að Steingrímur hafi sjálfur átt nokkra sök á, að sættir
tókust eigi. Hann unni heitmey sinni lieitt. En Iiann var
skapstór maður, lieilsteyptur, minnugur á mótgerðir, ef
svo miklar voru, að hnitu við lijarta. Því mun hann ekki
hafa haft skapsmuni til að stíga fyrsta skrefið til sátta.
En liann tók sér skilnaðinn ákaflega nærri. Er meir en
vafasamt, að liann liafi orðið samur maður eftir.
Nú var allt breytt. Allt óráðið aunað en það, að bún-
aðarsagan á Bjarnastöðum var öll — áður en hún hófst.
Sumarið 1919 var Steingrímur enn á Hvanneyri, enda
fýsti hann ekki norður til dvalar í átthögunum, eins og
þá var komið. Honum bauðst ráðsmannsstaða hjá Thór