Búnaðarrit - 01.01.1967, Blaðsíða 22
14
BÚNABARRIT
studdu að því á hærri stöðum, að lionum byðist tækifæri
til að flytjast til Skagafjarðar. Og þarna var foringinn
fenginn: Mikill á velli og höfðinglegur, glæsimenni, gáf-
aður, mælskur og rökfastur, liatrammur andstæðingur
allrar íhaldsstefnu í stjórnmálum, harður og óvæginn
bardagamaður, ef því var að skipta, en sáttfús og sam-
vinnuþýður og mikill og góður drengur. Steingrímur
fékk ekki undan því vikizt, að taka við forystu Fram-
sóknarflokksins í Skagafirði.
Á fjölmennum aðalfundi Framsóknarfélags Skagfirð-
inga í febrúarmánuði 1929 var Steingrímur kjörinn for-
maður félagsins. Hann færðisl að vísu undan því að taka
við forystunni, en það tjóaði lionum ekki. Þar með voru
pólitísk örlög lians ráðin. Hann varpaði sér þegar út í
baráttuna heils liugar, ferðaðist næsta haust, ásaint með
félögum sínum í stjórn Framsóknarfélagsins, uni kjör-
dæmið, til þess að efla flokksstarfið. Héldu þeir flokks-
fundi í flestum hreppum og stofnuðu félagsdeildir. Póli-
tískir andstæðingar urðu ókvæða við í fyrstu, en brugðu
síðan liart við. öldur og boðaföll risu hátt, þótt betur
yrði síðar. Steingrímur átti eftir að heyja margar orr-
ustur og liarðar. Hann bakaði sér um stundarsakir óvild
margra manna og sumra mikils megandi. Skólinn á Hól-
um var rægður, sem vita mátti. Það er vafalaust engum
skóla hollt, að skólastjórinn sé pólitískur baráttumaður
— og allra sízt svo harður og heitur, sem Steingrímur
var á þeim árum. Þó kom þessi andúð og rógburður raun-
ar að minni sök, en mátt liefði ætla. lafnvel römmustu
andstæðingar hlutu að virða manninn fyrir sakir mann-
dóms lians og reisnar. Hitt fer ekki milli mála, að Stein-
grímur átti gildari þátt í því en nokkur einn maður ann-
ar, að efla svo fylgi Framsóknarflokksins í Skagafirði,
sem raun varð á. Gætir þeirra álirifa hans í héraðinu
enn í dag.
Löngu áður en kom til þingkosninga 1931, efndi stjórn
Framsóknarfélags Skagfirðinga til prófkjörs urn fram-