Morgunn - 01.06.1922, Qupperneq 9
M 0 R G U N N
8
nafnkent höggmyndasafn, er hinn alkunni ölgerðarmaður
og listfrömuður Carl C. H. Jacobsen lét reisa.
Fundarboðið hefir þegar verið birt í »Morgni« í is-
lenzkri þýðing. Þar var meðal annars tekið frarn, að
fundarboðendurnir litu svo á, »að það mundi vera nokk-
urs um vert fyrir málið, ef flokkur mikilsmetinna og hæfra
manna frá ýmsum löndum og úr ýmsum fræðigreinum
hittust og ættu tal um aðferðir og árangur«.
Færri gestir komu frá útlöndum en boðnir voru. Þó
voru þeir eitthvað milli 40 og 50. Var það fyrst alls,
að móttökuhátíð var haldin að kvöldi hins 25. dags ágúst-
mánaðar, eins konar kvöldverður, sem erlendu fulltrúun-
um var boðið til. Voru þar og viðstaddir flestir þeirra,
er til fundarins höfðu boðað. Hafði forstjóri Vagn Jacob-
sen gert veizluna, og þarf varla að geta þess, að þar var
rikmannlega á borð borið og allur búnaður hinn prýði-
legasti. En tilgangur þessa fagoaðar var sá, að kynna
fundarmenn hverja fyrir öðrum.
Það glaðnaði í meira lagi yfir mér, er eg kom inn í
fremsta salinn, því að fyrsti maðurinn, Bem gekk þar að
mér til að heilsa mér, var dr. phil. Walter F. Prince,
aðalframkvæmdarmaður Sálarrannsóknafélagsins ameríska.
En eg hefl haft hinar mestu raætur á honum í eitthvað
íimm ár og mikið eftir hann lesið. Það urðu mér heldur
ekki vonbrigði að kynnast honum, og einna mest átti eg
saraan við bann að sælda fundardagana, allra hinna er-
lendu fulltrúa. Yfirleitt var rnér það mikil unun að sjá
þarna fyrsta sinn ýmsa kunna aálarrannsóknamenn, er
eg hafði lesið mikið um og ýmislegt eftir. Vil eg þar
fyrst og fremst nefna dr. von Sehrenck Notzing friherra
(frá Þýzkalandi) og þau frú Juliette Bisson og dr. Gustave
Geley (frá Paris). Englendingana þekti eg alla áðui'. Þá
var mér og næsta kært að hitta aftur vin minn prófessor
Oskar Jæger frá Kristjaníu, og i fylgd með honum tvo
vini hans, docent Thorstein Wereide og lækninn S. Wetter-
stad. Þar kom og móti mér laglegur og gervilegur mað.
1*