Morgunn - 01.06.1922, Blaðsíða 47

M 0 R GU N N
41'
Við vorum ekki að eins sammála um það, feðgarnir, að
hér hefðu ekki verið nein brögð i tafli, heldur líka um
hitt, að um engin svik hefði getað verið að tefla.
Þá var eg á fundi, þar sem Miss Bessin.net frá Banda-
ríkjunum var miðillinn. Með henni voru haldnir fundir
um nokkuð langan tíma í British College of Psychic
Science. Það er stofnun, sem hjón ein, Mr. J. Hewat
McKenzie og frú hafa komið upp af eigin ramleik til
fræðslu um samband við annan heim og rannsókna á því
sambandi. Til þessa fyrirtækis hafa þau keypt eitt af
skrauthýsunum í fegursta hluta Lundúnaborgar, West End.
Þar eru flutt erindi um málið og alls konar tilraunir fara
þar fram, eftir því aem miðlar fást. Ekki hefir þetta orð-
ið gróðafyrirtæki enn. Mér var sagt af kunnugum manni,.
að tapið mundi vera 2000 pund sterling síðastliðið ár. En
fórnfýsi þeirra hjónanna, vegna trúar þeirra á blessunar-
rík áhrif af sambandinu, er með afbrigðum. Fyrirbrigðin
hjá þessum miðli voru mjög lík þeim, er gerðust um
tíma hjá Indriða Indriðasyni: flutningur á hlutum innan
um herbergið, söngur i loftinu, tal i loftinu, snerting af
ósýnilegum höndum, miðillinn tjóðraður við þann er næst-
ur honum sat með einhverjum dularfullum hætti — og mann-
gervingar. Þær voru boðaðar fyrir fram með þeim hætti,
að fast var tekið í þann fundarmann, er gesturinn taldi
8ig sérstaklega eiga erindi til. Þá átti fundarmaðurinn
að standa upp og horfa fram fyrir sig. Eg var einn
þeirra, sem tekið var í í þessu skyni, og eg stóð auðvitað
upp. Rétt fyrir fraraan andlitið á mór var eins og myrkr-
ið rofnaði á dálitlum bletti (því að fundurinn var hald-
inn í algerðu myrkri) og þar birtist frítt, unglegt konu-
andlit, og stellingarnar eins og veran lægi upp við herða-
dýnu. Ekki kannaðist eg neitt við andlitið. Á eftir var
reynt að tala við mig af ósýnilegum gesti, utan við mið-
ilinn; mér skildist sem það mundi vera gert í því skyni
að segja mér, hvern eg hefði séð. En talið var svo óglögt,