Morgunn - 01.06.1922, Side 74

€8
MORÖU NN
hefi ura fram alt reynt að efla trú ykkar á hinn upprisna
drottin Kriat, sem er með kristni sinni alla daga. Með
þessari helgu athöfn viljum við foreldrarnir minna ykkur
á, hver ósk okkar var, er við létum bera ykkur að skírn-
arlauginni á ómálga-aldri. Við vildum ljá ykkur guði,
vígja ykkur í hans þjónustu. I dag ataðfestið þið sjálfir
það skírnarheit, sem gert var fyrir ykkar hönd í fyrstu
bernaku ykkar. Með sjálfri athöfninni lýsið þið yfir því,
að þið viljið halda ykkur við Krist, eins og þið fyrir
skirnina voruð gróðursettir á honum.
»Þá fór hún með hann í hús drottins í Síló«. Við
foreldrarnir höfum fylgt ykkur hingað inn í dag. Hér í
helgidóminum viljum við lýsa yfir því, að við eigum
enga ósk innilegri en þá, að þið megið verða guði léðir
alla æfi ykkar. Að vísu vitum við vel, að þjónuBta ykkar
verður ekki með sama hætti og Samúels, en við erum
sannfærðir um, að bver sem staða ykkar verður í lífinu,
þá getið þið þjónað guði í henni, alveg eins og Samúel
gat í sinni stöðu. Frá fermingaraldrinum má búast við,
að þið fjarlægist heimili ykkar hver um sig um lengri eða
skemmri tíma. Ekkert af okkur veit, hve langar samvist-
irnar verða úr þessu. Þær get haldist enn. En þair
geta líka farið að styttast. Guð einn veit það. Sú stund
getur komið fyr en varir, að við verðum að segja: »Þú
fer nú út í fjarlæg lönd frá föðurauga, móðurhönd*. Við
vitum ekki, hvað kann að bíða ykkar á ófarinni æíibraut.
En ef þið eigið að íiytjast frá okkur, þá veit eg, að VÍÖ
mundum gjarnan vilja mega, fara, þótt ekki væri nema
einu sinni á ári, til þess lielgidóms, þar sem þið gegnið
þjónustu. Munið það, elskulegu vinir mínir, að í augum
mömmu og pabba verður það heigur staður, þar sem
drengurinn okkar rekur starf sitt daglega í þjónustu guðs.
Hver móðir vonar og biður, að drengurinn hennar megi
vaxa og þroskast og verða æ þekkari bæði guði og mönn-
um. Já, vissulega vildum við foreldrarnir geta fært ykk-
ur lítinn möttul eða skikkju á ári hverju — ekki sízt ef