Morgunn - 01.06.1922, Qupperneq 101
MORGUNN
95
Dómprófastur Martensen-Larsen var einn þeirra manna
sem andmæltu sira H. N. á eftir erindi hana í Kaup-
mannahöfn um »sálarrannsóknirnar og kirkjuna*. Hann
ritaði líka í »Aarhus Stiftstidende« gegn því, að kirkjan
ætti að leita stuðnings í sálarrannsóknunum. Þá grein
byrjar hann svo:
»Spíritiaminn og vandamál hans eru komin á dagskrá
hér í landi. Sumpart hefir sálarrannsóknaþingið komið
honum það. sumpart fyririestrar hins ísl. guðfræðings,
prófessors H. N. Hjá þvi getur ekki farið að sá maður
hafi áhrif á ýmsa. Prófessorinn er kraftui’, talar út fiá
heitri sannfæring, lætur dóma mannanna engin áhrif hafa
á sig, segir sannleikann, eins og hann kemur honum fyrir
sjónir, þó að aðrir menn kunni að brosa — og hann hefir
merkilegum, mjög merkilegum hlutum frá að skýra«.
»Odense Avis« segir:
»Prófessor H. N. frá Reykjavik flutti í gærkvöldi
ágætt erindi í Iðnaðarhöllinni um sálarrannsóknatilraunir
með miðlum á íslandi og Englandi. Húsið var fult og
allir hlustuðu á erindið af raiklum áhuga. Prófessorinn
talaði af sannfærandi krafti og trúarvissu um tilraunir,
sem hann hafði sjálfur gert um mörg ár, og rakti sundur
fyrir tilheyrendum mörg dæmi, sem sanna mætti að væru
óyggjandi, um það, að í raun og veru sé til samband
milli manna fyrir og eftir dauðann. Prófessorinn fær
áreiðanlega eins stóran og áhugasaman tilheyrendahóp á
erindi sitt annað kvöld um »Kirkjuna og sálarrannsókn-
irnar*.
»Aarhu8 Stiftstidende* sögðu meðal annars:
»Prófessor Haraldur Nielsson reyndist vera með af-
brigðum fjörugur og leikinn ræðumaður. Fáir útlending-
ar tala dönsku jafn-snildarlega og hann, og þar sem það
var reynsla sjálfs hans, sem hann skýrði mönnum frá, þá
hafði erindi hans mjög sannfærandi áhrif*.
»Aalborg Stiftstidende« segir:
»Erindið var fiutt af sannfæringar-fjöri og samkomu-
gestirnir hlustu á hinar merkilegu frásagnir prófessorsins
af miklum áhuga«.
Aalborg Venstreblad« þykir það auðsjáanlega afskap-
lega kynlegt, sem það hefir fengið að heyra, en tekur það
fram, að »þrátt fyrir alla þverúðina« hafi undrunin og
áhuginn vaknað hjá tilheyrendunum.