Morgunn


Morgunn - 01.06.1932, Side 69

Morgunn - 01.06.1932, Side 69
MORGTJNN 63 um hríð líkast því, sem tveir ólíkir persónuleikar væru að þrátta um eitthvað og var auðheyrt, að Finna var annar þeirra, en dauft bergmál af rödd hins heyrðist jafnframt. Ekki varð samt af því, að Finna léti hann koma í gegn í það sinn, en hún endurtók tvö nöfn„ er henni heyrðist hann segja; þessi nöfn voru Jóhann og Jónas, „en hann heitir hvorugu nafninu'*, sagði hún. Hann vildi skila ein- hverju, en hún kvaðst ekki geta náð því. Sneri hún sér nú að öðru um hríð, en von bráðar gat hún þess, að hún viki frá og léti þennan mann koma sjálfan, því hún hefði engan frið fyrir honum. Eftir örstutta stund heyrðum við til hans sjálfs. Rödd hans var í fyrstu óskýr og veik, en henni óx þróttur og styrkur, uns hann náði fullu valdi á kraftinum. Heilsaði hann öllum mjög innilega, og lét í ljósi ánægju sína yfir því, að hann gæti nú sjálfur tal- að við mig. Gat þess jafnframt, að hann hefði áður viljað segja Jóhann en ekki Jóhannes, þetta hefði afbakast hjá sér, en það yrði allt af erfiðara að leiðrétta það, er yrði skakkt í fyrsta sinni. „Þú þekkir hann Jóhann“, sagði hann við mig; „eg bið kærlega að heilsa honum. Eg sá bréfið á borðinu hjá þér í dag, eg var inni hjá þér, þang- að til þú varst hér um bil búinn að skrifa það“. „Sástu hverjum eg var að skrifa?“ spurði eg. „Þú áttir nú eftir að skrifa kveðjuna, og svo varstu ekki búinn að skrifa utan á það, þegar eg fór, en öðrum hvorum bræðra minna varstu að skrifa, því þú skrifar ekki öðrum en þeim svona bréf. „Við vorum oft saman, þá töluðum við stundum um bækur og efni í bókum, stundum um ljóðabækur; mig minnir, að eg hafi haft mestar mætur á einni sérstakri ljóðabók. En nú held eg, að eg sé búinn að gleyma því, eft- ir hvern hún var, ætti eg þó að muna það um þá bók; eg ætla að reyna að rifja það upp. Jú, nú man eg það, hún var eftir Jónas Hallgrímsson. Meira er mér ekki unt að segja í þetta sinn, eg ætla heldur að reyna til að koma oft- ar, ef eg get, og hafa þá æfinlega eitthvert smáatvik með mér; betra að hafa lítið í einu og reyna til að koma þvi
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.