Iðunn : nýr flokkur - 01.03.1927, Blaðsíða 59

IÐUNN
Jólaminning.
Eg ætlaði að segja ykkur helgisögu. En sú helgisaga
er nú gleymd og eg segi ykkur að eins frá þeirri jóla-
minningu, sem mér er hugstæðust. En þrátt fyrir það,
þótt mér sé þessi minning sérstaklega hugstæð, er nú
svo komið, að eg get ekki gert mér þess fulla grein,
hvað er eiginleg minning og hvað er skáldskapur sjálfs
mín, sem um minninguna hefir ofist. Ef til vill er þó
hægt að segja enn þá réttara frá þessu svona: Af því
að þessi minning hefir orðið mér sérstaklega hugstæð,
get eg nú ekki lengur til hlítar greint á milli þess sem
var og þess, sem eg hefi um það hugsað og mig hefir
um það dreymt. Og þó er þetta ekkert æfintýri á venju-
legan hátt.
Um jólin 1919 dvaldi eg í Sigtúnum í Svíþjóð. ]ólin
voru haldin mjög hátíðleg þar. Vfir hátíðarhaldinu hvíldi
dulræn fegurð og trúarlegur innileiki. A jólanóttina var
eg einkagestur skólastjórans í Sigtúnum, Manfreds Björk-
quists, og það var mér bæði ánægja og upphefð. En nú
er þetta alt komið inn í rökkur fyrnskunnar. Eg man
það, en mér finst það koma mér svo undur lítið við.
En frá þessum jólum er þó ein minning, sem eg virki-
lega á, minning, sem mér finst vera bjartara um með
hverju ári sem líður. Og þó man eg ekki við hvaða dag
þessi minning er bundin. Eg man að eins, að það var
einhvern dag jóla 1919.
Nálægt 10 km. veg frá Sigtúnum er gamall herra-
Qarður, sem heitir Vengarn. Nú er þar uppeldisstofnun
fyrir unga glæpamenn, börn og ungmenni, sem hafa