Frjáls verslun - 01.02.2003, Qupperneq 55

ATHYGLISVERDUSTU AUGLYSINGflRNAR
enga stúlku með sér í partýin og endar með því að vera
meira og minna einn og stórskrítinn i augum annarra.
En - merkilegt nokk - hann gæti Hka endað sem e.k. Bill
Gates sinnar samtíðar. Öðruvísi, frumlegur, óhefð-
bundinn og óbundinn af samfélagshöftum þar sem
hann væri hvort sem er stórskrítinn og ætti enga vini
til að halda aftur af sér. Þetta náði greinilega til áhorf-
enda sem hver fyrir sig reyndi að finna hjá sér smá
frumleika, pínulítinn nörd sem kannski, bara kannski,
yrði jafn ríkur og naskur á að finna göt og Bill Gates.
Aðalfyrirlesari dagsins var Jonas Ridderstrále sem átti hug og hjörtu
áhorfenda sinna með skemmtilegum samlíkingum og fyndnum til-
burðum.
Týndist markaðshyggjan? Seinni hluta dags kom að
hápunkti dagsins. Kynningu þeirra auglýsinga sem
unnið hefðu til verðlauna vegna frumleika eða gæða.
Þetta voru allt frábærar auglýsingar auðvitað, misvel
geymdar í minni manna og kvenna og hver með sínu
sniði. Eftir því sem fleiri auglýsingar voru kynntar, þvi merki-
legra var að íýlgjast með þeim. Innan um hefðbundnar auglýs-
ingar þar sem kynntir voru ostar, tómatsósa og símar, mátti sjá
aðrar þar sem viðfangsefnið var meðferð á konum, söfnun fyrir
góðu málefni og íþróttir kvenna.
Og merkilegt nokk, þessar auglýsingar áttu salinn, ef svo má
segja, og unnu til verðlauna í nokkrum flokkum. Þannig var
athyglisverðasta herferðin valin „Göngum til góðs“, herferð
Rauða krossins til söfnunar iýrir bágstadda í Afríku, en auglýs-
ingastofan Mátturinn og dýrðin framleiddi hana, óvenjulegasta
auglýsingin var valin „Söluvara?" sem Hvíta húsið vann fýrir
Stígamót og í flokki veggspjalda vann „Stelpuslagur" sem Gott
fólk McCann-Ericsson gerði fýrir KSI.
ingar af öllum stærðum og gerðum snúa bökum saman þegar á
reynir og láta allan ágreining eða dægurþras lönd og leið.
„Við vorum fýrst og fremst að höfða til stóra hjartans í
íslendingum, þess stórlyndis og samhugar sem við sýnum
þegar á þarf að halda og neyð er fýrir dyrum,“ segir Július Þor-
finnsson, framkvæmdastjóri Máttarins og dýrðarinnar, en milli
auglýsingastofunnar og Rauða krossins hefur verið gott sam-
starf um árabil. „Þjóðþekkta fólkið, sem kom iram endurgjalds-
laust í auglýsingunum, sýndi þannig gott fordæmi. Og við geng-
um enn lengra þvi við fengum til liðs við okkur mörg stærstu
fyrirtæki landsins á sömu forsendum: Fyrirtæki sem að öllu
jöfnu eiga i harðri samkeppni sameinuðust um að kosta birt-
ingu auglýsinganna."
Kynningin gekk upp Herferðin „Göngum til góðs“ sem Mátt-
urinn og dýrðin vann fýrir Rauða krossinn, er að sumu leyti
einstæð í íslenskri auglýsingasögu. Markmiðið með herferð-
inni var að fá þúsundir manna til að ganga í hús laugardaginn
5. október 2002 og safna peningum Jýrir hungraða í sunnan-
verðri Afríku. Til þess þurfti að skapa ákveðna stemmningu í
hugum landsmanna, búa til löngun til að taka þátt í einstöku
verkefni.
„Tilgangurinn með auglýsingaherferðinni var að safna sjálf-
boðaliðum og mynda stemmningu meðal almennings fýrir söfn-
uninni," segir Þórir Guðmundsson upplýsingafulltrúi Rauða
krossins. „En um leið beindist herferðin að því að auka skilning
fólks á því hversu eðlilegt og sjálfsagt það er fýrir alla ijölskyld-
una að taka þátt í því að aðstoða fólk sem hefur það ekki jafn gott
og við. Það er óhætt að segja að þetta hafi tekist, því ósk okkar
var að fá 2000 manns til að ganga og safna um 20 milljónum
króna en þegar upp var staðið höfðu um 2300 manns gengið og
söfnunarféð, sem rann beint til þeirra er á þurftu að halda, var
um 30 milljónir."
Stóra hjatlað í auglýsingaherferðinni, sem birtist nær ein-
göngu í dagblöðum og sjónvarpi, komu fram þjóðþekktir ein-
staklingar sem ekki eiga samleið að öllu jöfnu, andstæðingar í
pólitík eða íþróttum eða talsmenn ólíkra viðhorfa eða þjóð-
félagshópa. Þema herferðarinnar var að sýna hvernig Islend-
Stutt og snarpt Herferðin var sérstök að þvi leyti til að hún
varaði einungis í fimm daga, vikuna Jýrir söfnunardaginn og var
mjög stutt og snörp. Birtar voru sjö dagblaðaauglýsingar og ein
sjónvarpsauglýsing. „Yið hefðum auðvitað getað notað fleiri
miðla, en þessir tveir miðlar, blöð og sjónvarp, voru hentugastir,
í ljósi hugmyndarinnar og eðli herferðarinnnar," segir Július.
„Enn fremur hefur Rauði krossinn ekki ótakmarkað fé til að
vinna með og kostnaðinum varð að halda í algeru lágmarki."
Vefauglýsingar voru þó einnig birtar, enda unnt að taka á móti
framlögum á vefnum, og loks má ekki gleyma mikilvægu hlut-
verki almannatengsla. „Til þess að skapa frekari þekkingu hjá
fólki á neyðinni sem er þarna, fór fréttamaður Sjónvarps, Mar-
grét Marteinsdóttir, til Afiíku og kynntist ástandinu af eigin
raun. Það skiptir miklu að hægt sé að sýna á óvilhallan hátt
hvernig ástandið raunverulega er,“ segir Þórir.
Hvað með kostnaðinn? Auglýsingaherferðir á borð við
„Göngum til góðs“ kosta sitt og stundum hefur horið á því að
hjálparstofnanir liggi undir ásökunum um að stór hluti
söfnunarfjár fari í kostnað.
.Auðvitað kostar svona herferð talsvert, en söfiiunarféð fór
ekki í kostnað," segir Þórir. ,AHt sem safnaðist fór í hjálpar-
starfið í sunnanverðri Afríku. Kostnaðurinn var greiddur af
Jýrirtækjunum sem studdu verkefnið og úr öðrum sjóðum
Rauða krossins.“ Júlíus bætir við að verkefnið hafi einnig notið
55