Frjáls verslun - 01.10.2003, Síða 87

Bernskuminning
Sigfús R. Sigfússon, stjórnarformaður
í Heklu, segist vera Ijónheppinn maður
og nefnir sem dæmi að mandlan í jóla-
grautnum hafi oftast villst upp í hann.
Aæskuheimili mínu var hefðbundið hátíðlegt íslenskt
jólahald. Við fjölskyldan fórum í kirkju á aðfangadag og
isíðan var snæddur jólamatur," segir Sigfús R. Sigfússon
sem oftast er nefndur Sigfús í Heklu. ,Á aðfangadag var ijúpa
með öllu tilheyrandi og drukkið gos með, sem okkur
krökkunum þótti nú ekki slæmt. Eftir ijúpnaveisluna var
borinn fram heimatilbúinn ís og að sjálfsögðu var
möndlugjöfin á sínum stað. Það var nú svo merkilegt með
möndluna að hún rataði nánast alltaf upp í mig - einhveijir
sökuðu mömmu um hlutdrægni í þessu sambandi en það er af
og frá - ég er bara svona heppinn. Á jóladag hélt hátíðin áfram
og þá var yfirleitt hangikjöt á borðum.
Jólamaturinn er enn besti
maturinn. Við ijölskyldan
förum í kirkju klukkan sex og
borðum svo þegar heim
kemur. I dag höfum við forrétt
sem er yfirleitt sjávarfang, t.d.
humar eða rækja. I aðalrétt
höfum við tvo rétti; ijúpu og kalkún (til að allir séu ánægðir)
og eftirrétturinn er heimatilbúinn ís með möndlu í. Mandlan á
það nú til að fara upp í einhvern annan en mig þessi árin og er
ég fullkomlega ánægður með það. Með matnum drekkum við
vín, vatn og kók og setjumst svo með pakkana okkar, kaffi og
konfekt, eftir kvöldmatinn. Á jóladag förum við svo yfirleitt í
jólaboð og þá bíða hinar ýmsu kræsingar.
Boðskapur jólanna og hátíðleikinn allur snertir mig alltaf
jafn mikið. Tilhlökkunin var mikil þegar maður var „yngri“, og
sem betur fer finn ég enn sömu tilhlökkun í hjartanu þegar
hátíðin nálgast. BH
Auður Haralds rithöfundur: „Hér er heitt, soðið hangikjöt
með soðnum kartöflum og alvöru uppstúfi sem gert er úr
smjöri en ekki smjörlíki í matinn á aðfangadagskvöld."
vel og lengi og set saman við það 2,5 blöð af matarlími sem ég
leysi upp í smávegis af mjólk. Smásletta af koníaki fer út í
hræruna og velti svo þeyttum ijóma (1 pela) saman við og
frysti. Með ísnum er gott að hafa hindbeijasultu eða hindber
og súkkulaðisósu sem gerð er með því að leysa konsúm
súkkulaði upp í smávegis af vatni og setja dálítinn ijóma sam-
anvið. Þetta er hreinasta lostæti." 33
á hefðunum
Uið höngum
Matur er Auði Haralds rithöfundi hjartans mál. Hún
nýtur þess að borða góðan mat og hefur gaman af því
að elda en fer ekki endilega hefðbundnar leiðir. Enda
er konan blessunarlega laus við það að vera hefðbundin í
háttum og gerðum.
Jólamatinn? Hvað ég hef í jólamatinn?" svarar Auður
Haralds rithöfundur hressilega þegar hún er spurð þessarar
sakleysislegu spurningar. „Það er nú þannig á þessu heimili að
börnin mín hanga með kjafti og klóm á hefðum og þau skilja
ekki fólk sem ekki borðar hangikjöt á aðfangadag. Það er sem
sagt ekkert val, hér er heitt, soðið hangikjöt með soðnum kart-
öflum og alvöru uppstúfi sem gert er úr smjöri, engum sykri, og
ekki úr smjörfiki. Það eina sem ég hef vogað mér að breyta til
er að setja smávegis af múskati út í uppstúfinn hin síðustu ár.“
Svínahjöt 09 ÍS Á jóladag er svo danskur matur á borðum.
„Þá er ég með svínarifjasteik sem ég sýð í kaffi," segir Auður.
„Ég helli upp á expressókaffi og set út í það rifsbeijahlaup og
nokkur sykurkorn. Þessu helli ég yfir rifjasteikina og þegar
ég bý til sósuna set ég pínulítinn hænsnakjötkraft úr Heilsu-
húsinu og ijóma og svo meiri rjóma út í. Með þessu borðum
við brúnaðar kartöflur en þetta er danskur jólamatur.“
Eftirréttir eru sérkapítuli hjá Auði. Hún býr til lostætar
súkkulaði - og sælgætistertur og ís.
„ísinn geri ég þannig að ég tek 4 stór egg og 4 msk sykur
og góða tsk af vanillusykri sem fæst í Hagkaup. Þetta þeyti ég