Morgunn - 01.01.1978, Qupperneq 26

24
MORGUNN
lífverurnar ekki hjá snertingu við áhrif frá þessu svæði. Þessi
áhrif eru verunum dulin, meðan þær hafa ekki skynfæri til
samskipta við þetta svæði. En skynfæri geta aldrei orðið lil
nema sem árangur áhrifa. Árþúsundum saman hafa tré og
plöntur svignað á allar hliðar fyrir stormum skóganna og i
þúsundir ára hefur sumar og vetur, kuldi og hiti, ljós og
skuggar, dagur og nótt, orkað á lífheildir plöntusjálfanna og
skilið eftir merki sín. f þúsundir ára hafa plönturnar fellt
lauf sín að hausti og endurnýjað þau að vori. Hér sjáum við
upphaf endurholdgunarlögmálsins í fyrstu þokukenndri byrj-
un. En lífið gengur sinn gang og plöntusjálfin verða stöðugt
fjmir áhrifum frá ytri heiminum, sem þau geta ekki enn heyrt
eða séð. En sjáum við ekki hvernig þessi áhrif, sem oft líta út
eins og dauði og eyðilegging, vekja æðri form lífs og skynj-
unar? — Er jurtaríkið á vorum dögum ekki harla frábrugðið
jurtaríki fortíðarskóganna? — Sjáum við ekki nú á timum
jurtir, sem geta byrjað að opnast fyrir ljósinu og lokast fyrir
næturmyrkri og kulda? — Er þessi hæfileiki ekki byrjandi
skynjun, byrjandi hugboð um og samsvarandi gagnáhrif frá
veröld, sem jurtinni er ókunn? — Og hvað um kjötætur með-
al jurta? — Eru þessar jurtir ekki í sumum tilfellum, með
límkenndum safa sínum, að þróa með sér magastarfsemi og
meltingarfæri dýrsins? — Er þessi safi ekki einmitt að byrja
að geta melt dýrafæðu, auk þess sem vottar fyrir veiðihæfni?
— Skyldi ekki hæfileikinn til að opna og loka blómþráðum til
að veiða skordýr vera árangur þúsund ára gagnverkunar frá
náttúrunni, og heldur þessi gagnverkun ekki stöðugt áfram?
— Fara ekki sumar og vetur, kuldi og hiti, dagur og nótt, ljós
og skuggar stöðugt yfir jörðina, yfir úthöf og meginlönd, og
halda menn ekki að gagnverkuninni heppnist að lyfta jurta-
lífinu upp á svið dýranna? — Hyggja menn ekki að einhvern
tima í órafjarlægð muni jurtaveran ekki aðeins geta etið og
melt eins og dýrið, heldur einnig séð sólarljósið, liti og form
og heyrt þær hreyfingar eða orkuhræringar, sem hún hefur
nú aðeins hugboð um? Hvað er dýrið nú á tímum annað en
slik framþróun jurtavera, sem hefur nú öðlast hæfileika til