Morgunn - 01.01.1978, Qupperneq 39

ALDAHVOKF
37
emmitt sú, að hann eigi að byggja rannsóknir sínar á lífinu
°g rökhugsun alla um það á þessu lögmáli? — tJr því að lífið
sýnir, að allt sem maðurinn fær skynjað eru síendurteknar
hringrásir, hvi skyldi þá ekki gilda hið sama um það, sem
hann ekki fær skynjað? — Hví skyldi vera eilíf nótt eða ei-
lífur dagur, eilifur vetur eða eilíft sumar i þeim hringrásum
sem maðurinn skynjar ekki, úr því að slíkt er óhugsandi í
þeim hringrásum sem hann hefur útsýn yfir? — Hvi skyldi
sú hringrás sem myndar eitt jarðlíf, ekki vera háð lögmóli
endurtekningarinnar, úr því að það lögmál gildir á öllum
öðrum sviðum? — Hví skyldi hringrás sú, er myndar eitt
jarðlíf, með „árstiðum“ sínum: bernsku, æsku, manndómi og
elli, eða með vetri, vori, sumri og hausti ekki endurtakast, eins
°g allar aðrar hringrásir, sem við erum vitni að? ■— Eru hin-
ar 25.550 endurtekningar sólarhringsins og hinar sjötíu end-
urtekningar árshringsins sem við verðum vitni að á sjötíu
ara æviskeiði, ásamt hringrás vatnsins ýmist í mynd forar-
leðju eða morgun- og kvöldroða á lofti, enn fremur öll önnur
efni, sem ýmist koma fyrir í föstu, fljótandi, loftkenndu eða
geislamynduðu formi, — er allt þetta ekki fullnægjandi sönn-
Un þess, að öll birtingarform efnis eða orku eru endurtekn-
mgar hringrásar?
Ef við setjum svo að jarðlífshringrásin endurtaki sig, er sú
urnsögn eða staðhæfing um endurholdgun því i samræmi við
aUt sem náttúran sýnir. Ef við aftur á móti höldum því fram,
að jarðlífshringrásin endurtaki sig ekki, heldur sé ein sér, þá
getúm við ekki bent á neitt dæmi þeirri staðhæfingu til sönn-
unar, og þessi staðhæfing eða skoðun verður ekki studd nein-
Um öðrum rökum en þeim, að við munum ekkert úr fyrri
jarðvistum. En að neita tilveru einhvers fyrir það eitt að við
uiunum ekki eftir ])ví, getur engan veginn verið fullnægjandi
róksemd eða greining slíkrar afneitunar. Þá yrði maður einn-
‘g að afneita fyrstu dögum og árum núverandi jarðvistar.
Hver man fæðingu sina, — hver man hvert orð sem hann
Ht falla í gær? — Jafn heimskulegt og það væri að afneita