Morgunn - 01.01.1978, Qupperneq 69

RITSTJÓRARABB
67
upplýsingum sem fram hafa komið á miðilsfundum. Miðill-
fnn léki sér einungis að því að lesa upplýsingar úr hugum
ýmissa fundarmanna. Felast að vísu í því miklar viðurkenn-
ingar á merkilegum hæfileikum miðla, því ekki gengu til-
raunir vísindanna sjáffra svo auðveldlega. En það er alltaf
að sýna sig, að þessar skýringar duga ekki, eins og í tilfellinu,
sem greint er frá hér að framan. Hér koma fram upplýsingar,
sem fundarmaðui' neitar að geti verið réttar, og veit ekki til
annars en þær séu beinlínis rangar. Þessar upplýsingar verða
þvi ekki sóttar í hug hans, hvaðan sem þær eru komnar, en
þær reynast réttar þegar móðirin er spurð.
Huglestur dugar skammt til skýringa á mörgu sem fram
kemur á miðilsfundum, eins og þeir vita bezt sem reynt hafa.
Enda eru oft uotaðir fulltrúar fyrir ákveðna aðila á slikum
huidum, sem ekkert vita um aðstæður þess, sem boðunum er
beint til og geta þvi einungis tekið við þeim.
Sögumaður minn gerði samning við móður sína um það,
að hvort þeirra sem dæi fyrr skyldi reyna að láta hitt vita
um framlíf sitt, ef til væri.
Móðir hans
sannaði sig.
Móðir sögumanns dó 1958. Mánuði síðar birt-
ist hún syni sínum með þeim hætti, að hann
hefur síðan ekki verið í minnsta vafa um það
að hún er enn lifandi, þótt á öðru sviði sé.
Sögumaður sagði mér að hann hefði haft veikan maga og
°H fundið til óþæginda af þeim sökum. Á fundunum hjá Láru
kvaðst hann hafa fengið bót þess sjúkdóms. Síðar fluttist Lára
norður í land og gat hann þá ekki sótt fleiri fundi hjá henni,
en þá taldi hann hafa verið oft afar merkilega, einkanlega að
því er snerti likamninga, sem hann kvaðst hafa séð myndast
fyrir augum sínum. Og hann var vel á verði, því allt sem
hann sá gerðist eftir að upp komst um svik hjá henni á erfiðu
Þmabili i ævi hennar.
Nokkrum árum síðar tók hann aftur að finna fyrir óþæg-
lndum i maga, og greip þá til þess ráðs að leita lækninga hjá
Hagnhildi Gottskálksdóttur í Tjarnargötu í Reykjavík, sem