Morgunn - 01.01.1978, Qupperneq 74

72
MORGUNN
„Þessi staður heyrir til sviðinu, sem ég hef dvalist á síðan ég
fór burt úr jarðlifinu, því næsta sem við tekur“ o. s. frv. Bls.
216—17: „Nú líður að því að ég sest undir linditréð mitt, til
þess að fá mér hvíldardvala. Ég mun hafa gleymt mér, eins
og þið kallið. Verð ég þess þá vör að konan stendur hjá mér.
Hún tekur í hönd mér hina vinstri og ég rís upp. Mér varð
um leið litið um öxl og hvað haldið þið að ég hafi séð: Sjálfa
mig sitjandi undir trénu í hvíldarleiSslu. Mér fannst ég vera
sviflétt og konan héll á burt með mig svífandi gegnum rúmið“.
Oft er talað um svif i frásögnum framliðinna, en sjaldan
gerð grein fyrir því, hvers eðlis svifið er. Finna virðist ekki
hafa gert sér grein fyrir þvi, fyrr en hún sá likama sinn sitj-
andi eftir á jörðunni, er hún fór sálförum frá honum. Ef ég
man rétt, segir Margrét frá öxnafelli frá þvi, að hún hafi
orðið undrandi, er hún sá líkama sinn liggjandi eftir á jörð-
inni, einhverju sinni er hún fór svifandi með Friðriki. — Það
er margt líkt með skyldum, hér og handan.
Séu kverin „Islendingabyggð á öði'um hnetti“ orðin ófáan-
leg, sem líklegt er, væri sannarlega full þörf á að endur-
prenta þau og auglýsa. — Vill ekki Morgunn flytja hið ágæta
erindi Gunnlaugs Þórðarsonar um dulargáfur sínar og föður
síns, er hann flutti í litvarpið 27. des. sl. — Þakka svo þeim
er e. t. v. nenna að lesa bréfið til enda og óska þeim alls vel-
famaðar á nýju ári ásamt öllrnn öðrum, er leggja sig fram við
hleypidómalausa sannleiksleit.
Páll H. Árnason.
Hr. Ævar R. Kvaran.
Ég fékk köllun að senda þér hér meðfylgjandi orðsend-
ingu frá H. B. framliðnum. — Að auki læt ég hér fylgja
lýsingu á sýn minni er fyrir mig bar i vor við útför í Foss-
vogskirkju.
Sigurrós Jóhannsdóttir,
Hverfisgötu 83, Rvík.