Morgunn - 01.01.1978, Qupperneq 91

RADDIR LESENDA
89
læra vélvirkjun i Vélsmiðju Þorsteins Steinssonar i Vest-
mannaeyjum.
Til min kemur kunningi minn í smiðjuna og biður mig
um að gera við smáhlut, sem ég er nú búinn að gleyma hver
var. En kunningja minum lá á þessu og lofaði ég að gera þetta
svo fljótt sem ég gæti, og talaðist svo til milli okkar að hann
kæmi seinna um daginn að sækja hlutinn og ef ég yrði ekki
við þeffar hann kæmi, mundi ég láta hlut þennan á ákveðinn
stað í gluggakistu í smiðjunni.
Nú hður að kvöldi og þá kemur þessi kunningi minn og
spyr mig hvort ég sé ekki ennþá búinn að þessu. Jú, ég held
nú það og þetta sé héma, eins og um var talað og fer að
glugganum og ætla að grípa hlutinn, en þá er hann bara
ekki í glugganum, þar sem ég hafði látið hann.
Ég varð nú meira en lítið hissa, bvi að ég hafði verið þarna
inni allan daginn cg unnið við borð, sem var nndir umrædd-
um glugga og hafði gefið hlutnum auga öðru hvcru, svo að
eg var viss um að hafa látið hann þar.
Nú, fyrstu viðbröo-ð voru þau að ég fer nú samt að leita
þarna i kring og finn ekki hlutinn, svo allt í einu er mér litið
i rrlugp-ann og bá er hluturinn þar og auðvitað sáum við hann
báðir, þótt, hvorugur hefði séð hann fáum augnablikum áður.
Það skal tekið fram, að ég komst að þeirri niðurstöðu við
at'hugun, að hér væri ekki um neina hrekki að ræða frá hendi
vinnufélaga minna.
Nú er það spumingin: Hvað var það sem gerðist? Hvernig
stóð á þessu?
En úr því að ég er byrjaður að skrifa á annað borð, langar
rnig að minnast á annað mál, en það snvr að félagsfundunum
sjálfum.
Ég hef setið flesta fundi í nokkur ár og hef haft mikla
anægju af að njóta þess, sem fram hefur verið reitt, bæði eru
þetta að mínu mali oft frábær erindi um forvitnileg efni og
enis myndasýningarnar, sem stundum hafa verið, svo og það
spjall fundargesta við frummælendur. Af þessu öllu hef ég
haft mikla ánægju.