Morgunn


Morgunn - 01.12.1979, Blaðsíða 79

Morgunn - 01.12.1979, Blaðsíða 79
BÆKUR 157 ugur maður. Líf hans er fagurt, þótt ekki skorti hvers konar mótlæti og andbyr, sem hann jafnan tekur með ró og æðru- leysi hins sanna karlmennis. Það er einmitt látleysið sem talar sterkast til lesandans í þessari litlu bók. Þessir ævi- þættir eru að mörgu leyti dæmigert innlegg í lífsreynsluþátt og baráttusögu íslenskrar alþýðu. En að einu leyti er saga Jóns Daníelssonar skipstjóra þó mjög frábrugðin flestum slíkum æviminningum, og það er að því leyti, að bókin ber með sér alveg sérstaka sálræna hæfileika sögumanns. Og þeir hafa svo stórkostleg áhrif á líf hans og störf, að saga hans verður fyrir það frábrugðin sögu flestra starfsbræðra hans. Hann er allt frá unga aldri undir handleiðslu sérstakrar andlegrar veru, sem aldrei bregst honum þegar á reynir og bjargar honum og mönnum hans hvað eftir annað frá bráðum bana. Mér er það fullkomlega ljóst að margir menn hafa haft slika verndarvætti, sem hafa að ýmsu leyti gert þá að láns- mönnum. Meðal annars er ég sannfærður um það, að til dæmis margir skipstjórar, sem frægir hafa orðið fyrir að þvi er virðist óskiljanlega fundvísi á fiskafla, hafa einmitt verið slíkir menn. Þeir búa yfir nægilega miklum sálrænum hæfi- leikum til þess að geta tekið á móti boðum frá öðrum heimi. Hitt er annað mál að fæstir tala um það eða skrifa af jafn- mikilli hreinskilni og Jón Danielsson. J>ess vegna eru frá- sagnir hans svo sérstaklega athyglisverðar. Það er eins með þessa miklu aflamenn og annað sálrænt fólk, að það telur ekki taka því að halda sálrænum hæfileikum sínum á loft sökum þeirrar vanþekkingar á þeim efnum sem ríkir alls staðar í þjóðfélaginu. En þetta er nú óðum að breytast, sök- um aukinna vísindalegra rannsókna i þessum efnum, eins og rannsókna og kannana dr. Erlends Haraldssonar, sem þegar eru hafnar hér á landi, eins og ég bendi á í ummælum um bók hans Þessa heims og annars. Jón Daníelsson var skyggn frá bernsku og náði með dular- fullum hætti sambandi við andlega veru, sem taldi hann hafa gert sér greiða og nefnd er Hugrún í þessari bók. En það
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.