Morgunn


Morgunn - 01.06.1989, Síða 36

Morgunn - 01.06.1989, Síða 36
FYRSTI MIÐILL RAYMONDS MORGUNN ekki hafa lengur neinar mætur á lífinu, og það var eins og þeim fyndist þetta síðasta hugsanlega úrræðið. Þeir gátu ekki farið aftur að fást við störf sín, né haldið áfram að haga sér sem nyísamir limir þjófélagsins, nema þeir fengju vissu um það, að ástvinir þeirra væru enn á lífi og létu sér annt um þá — vissu, sem reist væri á sönnunum. Þetta hefir mér verið sagt þrásinnis“. Flestum er kunnugt um það, að fjöldi manna fullyrðir, að vér getum ,,farið úr líkamanum“, sem svo er nefnt, og jafnvel að vér förum það að jafnaði í svefni. Kenningin er sú, að ,,andlegi líkaminn“, sem Páll postuli talar um, geti losnað frá jarðneska líkamanum, án þess að jarðneski líkaminn deyi, og farið sinna ferða. Frú Leonard virðist hafa þennan hæfi- leika. Hér fer á eftir eitt dæmi þess. Sagan er sérstaklega hugnæm vegna þess, að í þessari útrás sinni virðist frúin hafa orðið vör atburða bæði á jörðunni og einhverju því sviði, sem framliðnir menn hafast við á— auk þess sem hún hefir getað athugað ferðalagið óvenjulega greinilega. Einn dag átti hún von á hjónum, sem komu reglulega einu sinni í viku til þess að leita sambands við son, er hafði gefið þeim dásamlegar sannanir þess, að þetta væri í raun og veru hann, og eins hins, að honum væri enn kunnugt um jarðnesk málefni þeirra. Frú Leonard þekkti sama sem ekkert til hjónanna annað en þetta, að þau komu til þess að tala við son sinn. Þau áttu heima margar mílur frá Lundúnum, og þau komu ævinlega ein. Frúin lagði sig út af í rúmið sitt, til þess að búa sig undir fundinn. Hana fór að syfja dálítið, en allt í einu hvarf öll svefnsemi, en í stað hennar kom mjög mikil værð. Því næst fannst henni líkast því sem veikur rafmagnsstraum- ur færi um líkama sinn, og þar á eftir virtist henni sem hún lægi ekki í rúminu. Hún hreyfði ekki legg né lið og hélt augunum lokuðum. Hún fór að hugsa um, hvað langt hún mundi vera komin upp fyrir rúmið, svo að hún lauk upp augunum — og þurfti dálítið fyrir því að hafa — og sá jarðneska líkamann liggja í rúminu. Sjálf var hún, að henni fannst, í andlega (eða astral) líkamanum nokkuð fyrir ofan 34
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.