Morgunn - 01.06.1989, Síða 36
FYRSTI MIÐILL RAYMONDS
MORGUNN
ekki hafa lengur neinar mætur á lífinu, og það var eins og
þeim fyndist þetta síðasta hugsanlega úrræðið. Þeir gátu ekki
farið aftur að fást við störf sín, né haldið áfram að haga sér
sem nyísamir limir þjófélagsins, nema þeir fengju vissu um
það, að ástvinir þeirra væru enn á lífi og létu sér annt um þá
— vissu, sem reist væri á sönnunum. Þetta hefir mér verið
sagt þrásinnis“.
Flestum er kunnugt um það, að fjöldi manna fullyrðir, að
vér getum ,,farið úr líkamanum“, sem svo er nefnt, og jafnvel
að vér förum það að jafnaði í svefni. Kenningin er sú, að
,,andlegi líkaminn“, sem Páll postuli talar um, geti losnað frá
jarðneska líkamanum, án þess að jarðneski líkaminn deyi,
og farið sinna ferða. Frú Leonard virðist hafa þennan hæfi-
leika. Hér fer á eftir eitt dæmi þess. Sagan er sérstaklega
hugnæm vegna þess, að í þessari útrás sinni virðist frúin hafa
orðið vör atburða bæði á jörðunni og einhverju því sviði, sem
framliðnir menn hafast við á— auk þess sem hún hefir getað
athugað ferðalagið óvenjulega greinilega.
Einn dag átti hún von á hjónum, sem komu reglulega einu
sinni í viku til þess að leita sambands við son, er hafði gefið
þeim dásamlegar sannanir þess, að þetta væri í raun og veru
hann, og eins hins, að honum væri enn kunnugt um jarðnesk
málefni þeirra. Frú Leonard þekkti sama sem ekkert til
hjónanna annað en þetta, að þau komu til þess að tala við son
sinn. Þau áttu heima margar mílur frá Lundúnum, og þau
komu ævinlega ein. Frúin lagði sig út af í rúmið sitt, til þess að
búa sig undir fundinn. Hana fór að syfja dálítið, en allt í einu
hvarf öll svefnsemi, en í stað hennar kom mjög mikil værð.
Því næst fannst henni líkast því sem veikur rafmagnsstraum-
ur færi um líkama sinn, og þar á eftir virtist henni sem hún
lægi ekki í rúminu. Hún hreyfði ekki legg né lið og hélt
augunum lokuðum. Hún fór að hugsa um, hvað langt hún
mundi vera komin upp fyrir rúmið, svo að hún lauk upp
augunum — og þurfti dálítið fyrir því að hafa — og sá
jarðneska líkamann liggja í rúminu. Sjálf var hún, að henni
fannst, í andlega (eða astral) líkamanum nokkuð fyrir ofan
34