Morgunn - 01.06.1990, Blaðsíða 13

MORGUNN
Undarleg atburðarás
miðillinn sagði að hann væri að reyna að sýna sér jurt sem
hún sagði að líktist þara eða þangi. Einnig sagði hann að við
ættum að setja okkur í samband við konu sem gæti hjálpað
okkur heilmikið. Hann gat ekki nefnt nafn hennar en sagði
að við myndum örugglega finna hana.
A sama andartaki sló niður í huga minn hver konan væri.
Ég mundi að vísu ekki nafn hennar, en vissi að hún hafði
haldið námskeið í tilbúningi á hollum mat og var matráðs-
kona á Vífilsstaðaspítala.
Og Erlingur bætti við: „Þessi kona hefur læknað sjálfa sig
af krabbameini og ef þið trúið mér ekki, þá spyrjið hana
sjálfa."
Daginn eftir gróf ég upp nafn hennar en hún heitir Þuríð-
ur Hermannsdóttir. Ég vil leggja á það áherslu að ekkert
okkar þriggja, sjúka konan, þ.e. miðillinn, Asta eða ég,
þekkti þá neitt til Þuríðar en nú er hún orðin landskunn.
Þegar ég hafði fengið nafn Þuríðar var ég svo áræðinn að
hringja í hana suður á Vífilsstaðaspítala. Ég vissi varla
hvernig ég ætti að hefja samræðurnar við hana og var
viðbúinn því að biðja hana afsökunar og leggja símtækið á.
Samtalið hóf ég með því að kynna mig sem blaðamann hjá
Hollefni og heilsurækt og sagðist hafa heyrt að hún kynni að
lækna krabbamein. Þær upplýsingar hafði ég að vísu aðeins
fengið hjá Erlingi gegnum miðilinn. Hún svaraði mér ljúf-
mannlega og sagðist stundum vera að reyna að hjálpa sjúku
fólki, þ.á.m. krabbameinssjúklingum. Ég spurði hana þá
hvað hún notaði. Hún svaraði: „Ég nota nú aðaliega mat-
arræðisbrey tingu og svo nota ég sj ávarj urtir, þara og þang."
Þetta voru einmitt jurtirnar sem Erlingur var að reyna að
sýna miðlinum kvöldið áður.
Nokkru síðar fékk ég einkaviðtal hjá Þuríði. Ég bað hana
þá að leyfa mér að spyrja hana persónulegrar spurningar:
Væn það rétt, sem ég hefði heyrt, að hún hefði læknað sfg
af krabbameini. „Já," svaraði hún, „það er rétt."
Þar með var ég búinn að fá staðfestingu á tveimur mikil-
vægum atriðum af því sem Erlingur fullyrti í gegnum mið-
ilinn og enginn möguleiki var á að miðillinn eða við Asta
gætum hafa vitað.
11