Morgunn - 01.06.1990, Blaðsíða 66

Jenny Dawson:
SPURNING UM LIF
OG DAUÐA
Það gerist oft að fólk fer út úr líkamanum þegar það nálgast
dauðastundina og þeir sem hafa komið aftur eftir slíka
reynslu segja frá mjög sérstöku tímaleysi og dulrænni vel-
líðan.
Jenny Dawson veltir hér fyrir sér spurningunni um það,
hvort þetta geti þýtt að til séu sannanir um líf eftir dauðann.
Þó margir haldi því fram að þeir geti ferðast utan líkamans
(farið sálförum) hvenær sem þeir óski þess, þá virðast flestir
slíkir atburðir eiga sér stað ósjálfrátt og án nokkurs meðvit-
aðs atbeina. Samt sem áður, eins og sjá má - þá eru aðstæður
þegar sálfarir eiga sér stað oft óvenjulegar - á skurðarborði
sjúkrahúsa, t.d., eða þegar líkaminn verður fyrir alvarlegu
áfalli, eins og t.d. í bílslysi. Og að því er virðist, þá er þetta
ekki eingöngu bundið við þá sem eru dulrænir, næmir á
einhvern hátt eða dulspekingar. í könnun sem gerð var árið
1975 á meðal 1000 námsmanna og íbúa í Charlottesvill í
Virginíuríki í Bandaríkj unum, kom í lj ós að 25% námsmann-
anna og 14% íbúanna töldu sig hafa upplifað sálfarir. -
Þessar tölur staðfesta niðurstöður fyrri kannana um að ein
manneskja af hverjum fjórum hafi orðið fyrir slíkri reynslu
Þetta þýðir þó að sjálfsögðu ekki að þessi hópur fólks
upplifi sálfarir mjög oft. Hjá flestum eiga þær sér stað þegar
þeir síst gætu átt von á slíku, en engu að síður hefur þessi
upplifun djúpstæð áhrif á viðkomandi persónu.
Robert Crookall segir frá slíku tilfelli í bók sinni „Könnun
og iðkun ferða í dulheimi." Frá því var fyrst sagt árið 1937
af Sir Auckland Geddis (síðar lávarði), í blaði sem gefið var
út á vegum Konunglega læknafélagsins í Edinborg. Hér fer
á eftir frásögn læknisins, sem hefst þegar hann gerir sér
grein fyrir að hann þjáist af alvarlegri eitrun:
64