Morgunn - 01.06.1990, Blaðsíða 55

MORGUNN
Dulræn skynjun dýra
hundunum úr hliðarherbergi á meðan á tilrauninni stóð.
Eiganda þeirra var síðan fylgt yfir í hitt herbergið, fenginn
loftriffill í hendur og sagt að skjóta á skuggamyndir af
dýrum sem birtust á einum veggja herbergisins samkvæmt
tilviljanakenndu úrtaki. Rannsóknamennirnir biðu síðan
eftir því að sjá hvort hundarnir brygðust eitthvað við skot-
unum. Og þeir sáu að þeir hófu strax að gelta og ýlfra um
leið og veiðimaðurinn byrj aði að skj óta, j afnvel þó þeir gætu
hvorki séð né heyrt hvað fram fór í herberginu þar sem
hann var staddur.
Dr. Esser var svo ánægður með þessar niðurstöður að
hann skrifaði síðar að í hans huga væri ekki nokkur vafi á
að sumir hundar, sérstaklega þeir sem eru í nánu sambandi
við eiganda sinn, búa yfir mjög þróaðri æðri skynjun. Hann
greindi frá þessu í skýrslu sem hann gerði um tilraunir sínar
árið 1967.
Dr. Esser fylgdi þessum athugunum sínum eftir með því
að endurtaka þær mörgum sinnum. Og í einni þessara
seinni tilrauna var athugað hvort að seppi af bolahunda-
kyni myndi bregðast við á einhvern hátt ef eiganda hans
væri ógnað. Hundinum var komið fyrir í algjörlega hljóð-
einangruðu herbergi og tengdur við tæki sem fylgdist með
hjartslætti hans. Eigandi hundsins, ung kona sem hafði
gerst sjálfboðaliði í tiirauninni, var beðin að bíða í öðru
herbergi í öndverðum hluta sjúkrahússins. Hún hafði ekki
nokkra hugmynd um að hún væri um það bil að verða
þátttakandi í tilrauninni, svo hún varð svo sannarlega
undrandi þegar all dularfullur náungi ruddist allt í einu inn
í herbergið þar sem hún beið og hóf að öskra á hana með
rniklum látum. Konan fékk næstum því hjartaáfall af skelf-
ingu. Auðvitað var þetta allt saman hluti af tilrauninni. Dr.
Esser gat þannig greint að nákvæmlega á því andartaki
þegar konan varð svona skelfingu lostin, þá varð hjartslátt-
ur hundsins hennar skyndilega mjög ör, án nokkurrar sjá-
anlegrar ástæðu. Hann virtist hafa skynjað að eigandi hans
ætti í vandræðum og varð því mjög órólegur.
Læknirinn gerði samskonar tilraun þar sem hann notaði
tvo hunda sömu tegundar. Annar þeirra var tík en hinn
53