Morgunn - 01.06.1990, Blaðsíða 64

Er gðmul þekking að koma í ljós?
MORGUNN
Ef til vill er nýöldin - þetta óljósa tímabil „vonar til handa
framtíðinni" - einungis nokkurs konar nýjar umbúðir um
gamalt innihald, leitinni að sannleikanum.
Trúarleg fyrirbæri frá hvaða trúarstefnu sem er munu ekki
fræða okkur um hvað hún er og það er ekki andlegt viðhorf
að reyna að þröngva skoðunum sínum upp á aðra; það
verður að vera frelsi til þess að velja.
Orka úr fallegum krystöllum kann að hafa sín áhrif á líðan
okkar en kærleikurinn heilar betur.
Lófalestur og höfuðlagsfræði kann að hjálpa okkur við að
skiija sjálf okkur betur, um leið og Tarot-spil ef til vill hjálpa
undirmeðvitundinni við að greina betur vandamál okkar.
Að skilja og þekkja tákn stjarnfræðinnar og mynstur
hennar getur verið spennandi og vakið áhuga okkar og
vonandi verður hún til þess að við lítum upp og horfum til
himins.
A stjörnubjartri nóttu gætum við gleymt okkur í dýrð og
dásemd hins óendanlega himingeims og skyndilega fyllst
vitneskju um eilífð okkar. Þangað til við upplifum það dul-
arfulla andartak að finna okkur sem hluta alls í heimi, þá
höfum við ekki fundið lykilinn.
Er þá ekkert nýtt undir sólinni eða stjörnunum? Engin
nýöld opinberana til að frelsa okkur? Eða er hún einungis
nafn á víkkandi vitund mannsins, svo hann geti betur orðið
var andans hið innra, tekið sér stöðu í alheiminum, farið að
þekkja sinn órjúfanlega þráð sem tengir hann við allt mann-
kyn?
Hún gæti verið rísandi merki víkkandi vitundar sem dul-
spekingar og miðlar spíritista hafa notaðí gegnum aldirnar,
margir hverjir án þess að vita af eða skilja hinn guðdómlega
huga í starfi.
Kallaðu það hvað sem þú vilt, skilaboðin verða þau sömu,
á hvaða öld sem er, í hvaða umbúðum sem er, eins og þau
hafa alltaf verið. Það er aðeins einn guð, staðfastur, óafmá-
anlegur og eilífur.
Þegar maðurinn hefur fundið frelsi með sjálfum sér til þess
að viðurkenna að hann getur gengið með og talað við
sannleikann, þá mun hann hafa uppgötvað leyndardóm
62