Morgunblaðið - 06.09.2009, Blaðsíða 51

Minningar 51
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 6. SEPTEMBER 2009
✝ Dóra Þórðardóttirfæddist í Haga í
Skorradal 26. apríl
1925. Hún lést á
Sjúkrahúsi Akraness
19. ágúst síðastliðinn.
Dóra var dóttir
hjónanna Þórðar
Kristjáns Runólfs-
sonar, f. 18. sept-
ember 1896, d. 25.
september 1998 og
Halldóru Guðlaugar
Guðjónsdóttur, f. 8.
október 1891, d. 13.
maí 1982. Dóra á einn
bróður, Óskar, f. 5. júní 1920. Dóra
ólst upp í Haga í Skorradal.
Dóra giftist 16. maí 1948 Teiti
Daníelssyni frá Grímarsstöðum í
Andakílshreppi, f. 12. október 1924,
d. 15. ágúst 1992. Þau eignuðust
fimm syni. Þeir eru: 1) Þórhallur, f.
7. apríl 1949. 2) Daníel, f. 15. ágúst
1950, d. 21. ágúst. 2005. 3) Grímar, f.
17. febrúar 1952,
kvæntur Petrúnu
Berglindi Sveins-
dóttur, þau eiga þrjú
börn og 6 barnabörn
og fyrir á Grímar einn
son. 4) Guðmundur, f.
26. janúar 1954, d. 26.
janúar 2006. Eftirlif-
andi kona hans er Elín
Bjarnadóttir, þau eiga
fjögur börn og 5
barnabörn. 5) Auðunn
Teitsson, f. 6. janúar
1957, d. 24. september
1982 .
Dóra var húsfreyja á Grímars-
stöðum í Andakíl og stundaði bú-
störf þar frá 8. janúar 1948 til ársins
2001. Dóra dvaldi á Sjúkrahúsi
Akraness frá árinu 2001 til dauða-
dags.
Dóra var jarðsungin frá Akra-
neskirkju í kyrrþey.
Meira: mbl.is/minningar
Á stundum sem þessum þegar ást-
vinir falla frá eru minningarnar dýr-
mætar, svo dýrmætar að þær verða
vel varðveittar í hjarta margra
þeirra sem eftir lifa. Minningarnar
sem ég á frá því ég var barn um
ömmu mína, Dóru Þórðardóttur frá
Haga í Skorradal, mun ég varðveita
vel í hjarta mínu um ókomna tíð.
Dóra amma gaf sig ekki mikið að
okkur systkinunum þegar ég var að
alast upp, en þær minningar sem ég
á og standa upp úr frá heimsóknum
mínum upp að Grímarstöðum eru
ljúfar. Minningar á borð við ferðirn-
ar með henni í fjósið, í hænsnahúsið
og inn í búr, heimabakaða sveita-
brauðið hennar sem mér þótti svo
gott, stólinn hennar í eldhúsinu þar
sem hellt var upp á kaffi og hrafnana
sem biðu eftir að hún henti til þeirra
æti út um gluggann.
Um leið og ég kveð Dóru ömmu vil
ég þakka fyrir þær stundir sem við
áttum saman í heimsóknum mínum
til hennar í herbergið á sjúkrahús-
inu. Það var margt sem við spjöll-
uðum um, bæði gamalt og nýtt . Sér-
staklega fannst mér gaman að heyra
frásagnir hennar frá gamla tímanum
því Dóra amma var með minnið í lagi
þó að líkaminn sjálfur hafi verið far-
inn að gefa sig á síðustu árum. Minn-
ingar þessar um Dóru ömmu mun ég
einnig varðveita vel í hjarta mínu og
sérstaklega minninguna frá minni
síðustu heimsókn til hennar þar sem
hún var svo kát á spjalli í rúminu
sínu og að sjá hvernig þakklætið og
ánægjan skein úr andliti hennar við
það litla sem ég gaukaði að henni.
Dóra amma, ég er þakklát fyrir að
þú hafir fengið að kynnast börnun-
um mínum þar sem pabbi á þess ekki
kosts og ég trúi að pabbi, Teitur afi,
Danni og Aui hafi tekið vel á móti þér
og leiði þig nú um veröldina hinum
megin.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Þórdís Bjarney Guðmundsdóttir.
Fyrir viku síðan bárust okkur þær
fregnir að amma Dóra væri dáin. Við
systkinin viljum minnast hennar
með fáeinum orðum.
Amma í sveitinni, eins og við köll-
uðum hana alltaf, var merkileg fyrir
margar sakir. Hún var spaugsöm,
fróð og fannst ekkert skemmtilegra
en að fá heimsókn og spjalla um hitt
og þetta. Sveitin og það sem henni
tengdist var henni þá ofarlega í
huga, enda var það veröldin eins og
hún þekkti hana best.
Við systkinin, ásamt foreldrum
okkar, kíktum reglulega við að Grím-
arsstöðum þar sem hún bjó megnið
af sinni ævi. Þaðan eigum við ófáar
minningar sem seint gleymast. Við
tókum þátt í heyskap á Grímarsstöð-
um og var það oft mikið ævintýri fyr-
ir okkur. Blönduðu ávöxtunum,
rjómanum og gotteríinu í skúffunni
gleymum við seint. Amma var ekki
mikið fyrir ferðalög og mannfagnaði
og þótti það merkilegt að hún hafi
fengist til að fara í veiðiferð með okk-
ur fjölskyldunni í Straumfjörð. Þar
áttum við fjölskyldan virkilega góðar
stundir saman með ömmu og Þór-
halli enda mikið spjallað og hlegið.
Eftir að amma var komin á e-
deildina á Sjúkrahúsinu á Akranesi
færðust heimsóknir okkar þangað.
Sumir hlutir breyttust ekki og var
nammidósin óspart notuð, litlum
munnum til mikillar gleði. Það má
segja að hún hafi ekki verið þessi
dæmigerða amma sem knúsaði
mann og kreisti heldur sýndi hún ást
og umhyggju á sinn hátt. Hún var
stolt og glöð yfir barnabörnum og
barnabarnabörnum og fylgdist vel
með enda var hún dugleg að afla sér
fregna af hinu og þessu.
Þegar við kíktum í heimsókn skein
gleðin frá henni og var þá oft glatt á
hjalla. Þegar við komum lá hún í
rúminu sínu annaðhvort sofandi eða
prjónandi. Hún sagði nú oft að það
hafi sótt svo að henni áður en við
komum að hún hafi steinsofnað.
Prjónaskapar var hennar yndi og
var hún dugleg að gauka sokkapör-
um að fjölskyldumeðlimum.
Hlátur hennar og spaugsemi
stendur ofarlega í huga þegar við
minnumst hennar. Þrátt fyrir mikið
mótlæti í lífinu kvartaði hún sjaldan.
Það er ekki erfitt að sjá hana fyrir
sér hlæjandi með brosið út að eyr-
um. Amma var góð kona og dugnað-
arforkur í vinnu. Hún var minnug og
mundi og vissi ótrúlegustu hluti. Það
má segja að hún hafi verið mikill
kvenskörungur sem hlífði sér aldrei.
Vertu blessuð, elsku amma,
okkar hugsun með þér fer
yfir hafið hinum megin
horfnir vinir fagna þér.
Þó við dóminn skapa ei skiljum,
skýrist margt við kærleiks yl.
Lítil barnssál líka getur
leitað, saknað, fundið til.
Vinakveðja okkar allra
er hér borin fram í dag,
kærleikshlý við hvílu þína,
er klukkur leika sorgarlag.
Fögur samstarfsmanna minning
mestur dýrðarsjóður er.
Blítt á leiði blómum vaggar
blærinn, sem um dalinn fer.
(Höf. ók.)
Með þessum orðum kveðjum við
systkinin ömmu Dóru.
Minning hennar lifi.
Sveinn Rúnar, Hjördís Dögg,
og Tinna Ósk Grímarsbörn.
Dóra Þórðardóttir
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is
Vaktsími: 565 5892 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Yvonne Tix
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýju við andlát okkar ástkæru
INGIBJARGAR GEORGSDÓTTUR,
Bakkagerði 4,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild 13-E
Landspítala við Hringbraut.
Árni Magnússon, Sigfríður Þórisdóttir,
Björg Árnadóttir, Markús H. Guðmundsson,
Magnús Árnason, Rannveig Sigfúsdóttir,
Erla Sigríður Grétarsdóttir, Gísli Þ. Arnarson
og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
MARGRÉTAR KRISTJÁNSDÓTTUR,
Sóltúni 14,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki gjörgæslu-
deildar og lungnadeilda Landspítalans í Fossvogi
og Túngötu fyrir góða umönnun.
Ingólfur Hauksson,
Kjartan Sæmundsson, Kateryna Siparenko,
Ásta Kristín Sæmundsdóttir, Tommie Norrman,
Guðrún Sæmundsdóttir, Kjartan Birgisson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
KATRÍN JÓNSDÓTTIR,
áður til heimilis
Kópavogsbraut 1b,
Kópavogi,
lést á Hrafnistu Hafnarfirði föstudaginn 28. ágúst.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
9. september kl. 13.00.
Jón Kristinn Valdimarsson, Margrét Örnólfsdóttir,
Gunnar Valdimarsson, Guðrún Oddgeirsdóttir,
Dóróthea Valdimarsdóttir, Kristján Antonsson,
barnabörn og fjölskyldur þeirra.
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hluttekningu
við andlát og útför ástkærrar móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
VILBORGAR INGIBJARGAR ANDRÉSDÓTTUR
frá Snotrunesi,
Borgarfirði eystri,
áður til heimilis
Foldahrauni 40,
Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir færum við hjúkrunar- og starfsfólki Hraunbúða
Vestmannaeyjum fyrir umhyggju og frábæra umönnun.
Andrés Sigurvinsson,
Ólafur Sigurvinsson, Þóra Guðmundsdóttir,
Ásgeir Sigurvinsson, Ásta Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík • sími 587 1960 • www.mosaik.is
MIKIÐ ÚRVAL AF LEGSTEINUM
OG FYLGIHLUTUM
Sendum myndalista
ar blaðsíður ekki fleiri. Horfinn er
einn af helstu frumkvöðlum listdans á
Íslandi, glæsilegur dansari og höf-
undur fyrsta alíslenska ballettsins, en
Sigríður samdi dansverkið „Eldur“
árið 1950 við tónlist Jórunnar Viðar.
Ballettskóli Sigríðar Ármann hefur
starfað frá árinu 1952, eins og áður
sagði, og þar hefur alltaf verið unnið
samkvæmt kröfum Sigríðar um vönd-
uð vinnubrögð, hreina tækni og fág-
aðan stíl. Ég veit að Ásta, dóttir Sig-
ríðar, mun sem skólastjóri halda
minningu móður sinnar á lofti með því
að mennta unga listdansara með
þessar kröfur í huga. Þeim systkin-
um, Ástu, Pálínu og Sigbirni, mökum
þeirra og ættingjum votta ég mína
dýpstu samúð.
Ingibjörg Björnsdóttir.
Sólin er horfin á bak við fjöllin.
Þegar ég frétti af andláti Sigríðar
kom hún upp í huga mér svo björt og
brosandi og full af eldmóði, þegar hún
hvatti okkur, sem stóðum í baráttunni
fyrir íslenskum listdansi.
Ung að árum hélt hún yfir hafið
með skipalest til dansnáms og lét ekki
ógnir stríðsáranna aftra sér frá að
láta drauma sína rætast. Draumar
hennar urðu síðar draumar annarra
sem á eftir komu. Þeir gátu af sér vel
menntað listafólk, sem sífellt sótti í
nægtabrunna heimsmenningarinnar
og kom færandi hendi heim á litla
landið okkar. Sem frumkvöðull sáði
hún til framtíðar. Hún dansaði og
kenndi listdans, barðist fyrir tilveru
listgreinarinnar og hvatti aðra til
dáða. Hún samdi fyrstu íslensku
dansverkin, þar sem hún sótti inn-
blástur í rætur íslenskrar menningar.
Íslendingar eiga fjársjóði í fólki eins
og henni sem gefst ekki upp á hug-
sjónum sínum heldur gengur veginn
til enda. Ég vil þakka Sigríði lífsstarf
hennar, því með starfi sínu markaði
hún ómetanleg spor í danssögu okkar.
En handan við fjöllin
og handan við áttirnar og nóttina
rís turn ljóssins
þar sem tíminn sefur.
Inn í frið hans og draum
er förinni heitið.
(Snorri Hjartarson.)
Nanna Ólafsdóttir.
Níls og Ásgerði Erlu.
Einar vann við kaupmennsku
mestan part starfsævi sinnar fyrir ut-
an síðustu starfsár sín, en þá var hann
kirkjuvörður í Bústaðakirkju. Hann
keypti Sunnubúðina við Sörlaskjól
upp úr 1970 eftir að hafa unnið þar til
fjölda ára. Einar breytti nafninu í
Skjólakjör sem þau Erla ráku saman
eftir það í áraraðir. Þar var andrúms-
loftið svo heimilislegt og notalegt að
fólk kom þangað oft langar leiðir að til
að versla við þau og um leið fá smá-
skerf af elskusemi þeirra og góðri
nærveru. Börnin í hverfinu sóttu líka
mikið á sömu mið. Þeirra hjónanna
var sárt saknað er þau hættu með
Skjólakjör og fannst mörgum þeir
hafa misst kaffihús hverfisins og
héldu nágrannar þeirra og vinir þeim
óvænta tjaldveislu síðasta daginn
þeirra í vesturbænum.
Á þeim árum voru þau um tíma í
hestamennsku en eignuðust svo
hundana sína tvo, Hrefnu og Bangsa,
sem voru þeim góðir vinir og miklir
gleðigjafar. Þetta voru einir fyrstu
björgunarhundar landsins og þurftu
því mikla þjálfun og hreyfingu og
voru þau bæði áhugasöm um að veita
þeim hana, en Einar svo mjög að það
datt aldrei úr dagur, hvernig sem
viðraði allan ársins hring, að hann
færi ekki í langa göngutúra með þá
báða.
Samband þeirra hjóna var einstak-
lega fallegt og notalegt. Þau urðu með
árunum alltaf nánari og samrýndari.
Þau voru eiginlega orðin sem einn
maður, eins og segir í Biblíunni, þó
þau væru svo sannarlega líka tveir
nokkuð ólíkir einstaklingar.
Missir Erlu og fjölskyldunnar allr-
ar er því mikill. Við biðjum góðan Guð
að blessa minningu góðs vinar og öð-
lings og styrkja og blessa Erlu, Einar
Þór, Ágúst Nils, Ásgerði Erlu og
Ingibjörgu.
Steinþór og Lilja, Stefán og
Pálína, Anna Fríða, Helga.