Saga


Saga - 1967, Blaðsíða 62

Saga - 1967, Blaðsíða 62
354 MAGNÚS MÁR LÁRUSSON fram með sútunarsýru, að líkindum, og því stórskemmt og verður ekki lesið nema samhengislaust. Blekið birtist ekki í kvarzljósi né öðrum geislum. Öll rök hníga að því, að rím þetta ásamt hinum týnda saltara, 92 kálfskinnsblöð samtals, hafi verið Hlíðarkirkju- eign, en aldrei Skinnastaða.1) Ofangreindur máldagi er merkur, þar sem hann er elzta heimild um merki milli Voga og Reykjahlíðar auk þess, sem fjöldi örnefna kemur hér fyrir í fyrsta sinn svo mér sé kunnugt. Þeirra á meðal landskunn örnefni eins og Slút- nes og Lútent — með rithætti máldagans. !) Viðbót ritstjóra: Feril bókar alla 17. öld ætti að mega marka af dánardægrum, sem skráð hafa verið í hana í Reykjahlíð, mest af Nikulási sonarsyni Nikulásar klausturhaldara allt til marzloka 1632, en af prestunum á Skinnastöðum árin 1667—1700. Frá far- dögum 1632, þegar kirkjubóndinn Nikulás Einarsson flyzt eða er alfari fluttur úr Reykjahlíð að Héðinshöfða, og til ársloka 1665, færir enginn dauðsföll ættarinnar í rímbókina. Það virðist mér sanna, að Nikulás, sem kappsamlega hafði innfært ártíðir barna sem fullorðinna af kyni sínu 1622—32, hafi aldrei flutt með sér þessa „Skræðu Reykjahlíðar" að Héðinshöfða. En 1666 eða rétt þar á eftir kemst Nikulás karlinn enn í skræðuna, því seinni konu sína hefur hann misst (jól 1665) og getur ekki látið ártíð hennar vanta þarna, hann skrautletrar nafn hennar og dauða. Geta má þess til, að í sömu Reykjahlíðarferðinni hafi Nikulás gengið svo frá, að Einar sonur sinn, Skinnastaðaprestur, fengi bókina, og 1567 kemur fyrsta krot, sem þar er með iburðarfullri rithendi galdrameistar- ans, en 1671 skráir Einar dauða föður síns; dauði Einars sjálfs er þarna, 1699, með hendi sr. Jóns sonar hans, „greipaglennis". Máldagi Hlíðarkirkju er skráður á Eiðum í febrúar 1573 og sýnilega stuðzt við forrit, sem koma í Ijós í öðrum handritum, en sumt er eflaust fært í stíl þarna á stundinni, sem skrifað er, t. d. aths. um sölu námuréttinda til konungs fyrir 10 árum: „enn fusi Þorsteinsson selldi kroflu nama eptir þad“. Bóndinn á Eiðum, lið' lega þrítugur þá, var Magnús „Fúsason", sonur Vigfúsar sýslu- manns í Ási, sem seldi Kröflu. Með því að taka það eitt fram, að Vigfús seldi, en hirða ekki um, að þáverandi Reykjahlíðareigandi stóð jafnframt að sölunni, Nikulás eldri, bróðir lians, er máldaga- ritarinn aðeins að sanna, að timburhöggsítak í Ásskóg sé enn eign Hlíðar, þó Fúsi léti Kröflunáma. Hefur máldagaritarinn gert ser það erindi til Magnúsar Eiðabónda að fá hann sem væntanlegan arftaka Vigfúsar í Ási til að játa þetta rétt vera? — Magnús var að öðru leyti einnig líklegur til að vilja hafa í höndum eintak af landamerkjaskrá Reykjahlíðar, sem afi hans hafði átt, og hina uW-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142

x

Saga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Saga
https://timarit.is/publication/775

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.