Organistablaðið - 02.12.1978, Blaðsíða 51

Organistablaðið - 02.12.1978, Blaðsíða 51
Á orgelinu í „Neue Kirche“ í Berlin er „mekanisminn" á þann veg að hægt er að registrera án hjálpar handanna. Fyrir ofan pedalinn er nokkurs konar rúlla kölluð „Roll- schweller“, sem hægt er að snúa með fótunum. Hann er í sambandi við registrin og opnar eða lokar eftir því hvort maður rúllar fram eða aftur. Þess vegna er það á valdi organistans að magna eða veikja tóninn með því að ýta létt með fætinum á rúlluna, án þess að trufla leikinn á hljómborð- inu. Og jafnvel, þegar ekki er spilað á pedal, þá er hægt að framkalla vaxandi styrk, sem annars hefur verið ómögulegt á orgel hingað til. Eftir þessa uppgötvun verður orgelið að nokkurs konar hljóm- sveit, sem á jafn mikinn rétt á sér i hljómleikasal sem og i kirkju. Þessi „Rollschweller“ hefur engin áhrif á þau registur, sem þegar hafa verið dregin út. Raddvalið er skipulagt fyrir konsertinn. Eins og eðlilegt má teljast, opnar rúllan fyrst fyrir veik registur og svo smám saman fyrir kraftmeiri registur. Nafn uppfinningamannsins, sem er hirðorgelsmiður W. Sauer í Frankfurt an der Oder, verðskuldar að verða þekkt með- al allra, sem áhuga hafa á orgellistinni. Onnur uppgötvun W. Sauers gefur organleikaranum taÁi- færi til þess, meðan á organleik stendur að koma fram með hvaða registur sem er, án þess að flytja hendurnar af nótunum. Fyrir ofan hvern registurútdragara er komið fyrir litilli stöng úr fílabeini, nokkurs konar minni registurútdragara. Ef þessi i'itdragari er dreginn út, mun liann hljóma, ef ýtt er á takka með fætinum. Siðan er hægt að losa takkann með fætinum aftur og minni registrið þegir aftur. Loki maður nú fyrir minni registrið og opni annað, mun þetta nýja registur hljóma um leið og stigið er á takka. Með þessari tækni, sem auðveld er í notkun, finnst manni að það sé alls enginn vandi lengur að registrera. Það er mjög heppilegt að þessi uppgötvun kemur fram á þeim tíma, sem hinir stirðu sálmar, er henta sérlega vel gömlu orgelunum, víkja nú fyrir hinum ljóðrænu sálmum. En það e>r oft mjög snortinn lofsöngur þar sem fram verður ORGANISTABLAÐIR 51
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Organistablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Organistablaðið
https://timarit.is/publication/787

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.