SunnudagsMogginn - 23.05.2010, Side 31

23. maí 2010 31
Framan af voru fylgismenn Moons kall-
aðir Moonies í Bandaríkjunum. Þeir not-
uðu þetta nafn sjálfir og þótti lýsa á já-
kvæðan hátt aðdáun sinni og
undirgefni við trúarleiðtogann. Hvort
nafnið hafi virkað á sama hátt á utan-
félagsmenn er ósennilegt, og varð
„Moonie“ hálfgert samheiti yfir „loony“.
Breyting virðist síðan hafa orðið þar
á eftir að Moon var dæmdur fyrir skatt-
svik árið 1982, en honum á að hafa
gengið eitthvað illa að skilja á milli eigin
fjárhags og skattfrjáls trúfélagsrekstr-
arins og fékk 18 mánuði í steininum.
Safnaðarmeðlimir fóru þá að kalla
sig „Unificationists“ og litu á það sem
fjandsamlegt og niðrandi orðaval að
vera kallaðir Moonies.
Þar með er ekki öll sagan sögð. Fjöl-
miðlasamsteypa Moons, New World
Communications, sem meðal annars á
Washington Times sem Moon stofnaði
árið 1982, keypti nefnilega árið 1999
fréttaveituna UPI – United Press Int-
ernational, eina af virtustu og eitt sinn
stærstu fréttaveitum heims, en rekst-
urinn hafði þó dalað árin fram að því að
kaupin fóru fram.
UPI gefur út handbók um stíl sem
óhætt er að kalla eina af biblíum blaða-
mannageirans, með meitluðum og
margreyndum ráðleggingum um hvernig
á að skrifa lipran texta og stunda góða
blaðamennsku. Í 2004-útgáfunni kom
sú viðbót við stílhandbókina að ekki
ætti að kalla meðlimi safnaðarins
„Moonies“, enda niðrandi.
Því má svo við bæta að með kaup-
unum á UPI fylgdi sæti undir fréttaritara
um borð í forsetaflugvélinni, Air Force
One.
Ekki kalla þá „Moonies“
Veldi Moon á m.a. fréttaritarasæti í
þotu Bandaríkjaforseta.
Reuters
Einn angi af viðskiptaveldinu sem
vaxið hefur í kringum Sun Myung Mo-
on er skotvopnaframleiðandinn Kahr
Arms. Fyrirtækið stofn- aði Kook
Jin Moon, eða Justin
Moon eins og hann
vill láta kalla sig, ár-
ið 1993 fyrir lánsfé
frá föður sínum, sjálfum
Messíasi.
Justin hafði haft
brennandi áhuga á
byssum frá unga aldri en fannst þær
skammbyssur sem fyrir voru á mark-
aðinum ekki henta nógu vel til dag-
legs brúks. Með gráðu frá Harvard í
farteskinu tók hann til við að hanna
hina fullkomnu skammbyssu og ekki
um það deilt að honum tókst vel
upp: Kahr-skammbyssurnar eru nett-
ar en traustar og þykja slá öllum öðr-
um við. Verðlagningin er í samræmi
og leitun að dýrari skamm-
byssum. Kahr-
byssurnar kosta hæg-
lega tvöfalt, ef ekki
þrefalt meira en byssur
keppinautanna.
Kahr Arms keypti
síðan árið 1999 verk-
smiðju sem framleiðir
gömlu góðu „Tommy
Gun“-hríðskotabyssurnar, eins
og gangsterarnir notuðu á bann-
árunum. Samkvæmt heimildum á
hann Moon gamli að eiga verksmiðju
í Suður-Kóreu sem framleiðir M-16-
riffla og stærri vopn til hernaðar.
Rolls skambyssanna
Kahr
skamm-
byssa
Sun Myung Moon hefur
alla tíð verið lunkinn við
að eignast vini í valda-
stöðum, meðal annars
með því að veita veg-
lega styrki í kosn-
ingasjóði, greiða fúlgur
fyrir rétta fyrirlestr-
argesti á samkomum,
og svo auðvitað nýta
hvern nýjan vin til að
ganga í augun á þeim
næsta. En Moon-
hreyfingin beitti enn
vafasamari aðerðum á
sínum tíma. Rannsókn
lögregluyfirvalda í Banaríkjunum árið
1975 leiddi í ljós að söfnuðurinn hafði
sent um 300 „huggulegar ungar stúlk-
ur“ af stað til að gerast sjálfboðaliðar
í bandarísku stjórnsýslunni og hafði
sumum þeirra tekist að komast inn í
starfsmannahóp Bandaríkjaþings.
Með augastað á SÞ
Aftur fóru óróaraddir af stað árið
2006 þegar grunsemdir vöknuðu um
hvort Ban Ki-moon, sem þá var orðinn
nokkuð öruggur um stöðu aðalritara
SÞ, tilheyrði söfnuði Moons. Bætti
ekki úr skák að aðalritarinn þótti háll
sem áll þegar hann var spurður um
trúarskoðanir sínar, en fylgismenn
Moons voru einmitt alræmdir fyrir að
fela trú sína fyrir fólki utan safnaðar-
ins. Aðalritarinn skilgreindi
sig einhverju sinni „krist-
inn, utan safnaðar“, sem
einnig á að vera siður mo-
onista. Bendir þó flest til
að aðalritarinn sé ekki
tengdur hinum heilaga
nafna sínum á nokkurn
hátt, heldur iðki hófsama
kóreska trúarstefnu sem
byggist á boðskap Biblíunn-
ar.
Öðru máli gegnir þó um
Josette Sheeran sem um
svipað leyti var skipuð í
stöðu framkvæmdastjóra
Matvælastofnunar SÞ (e. World Food
Programme). Sheeran komst í starfið,
þökk sé ríkisstjórn Bush yngri, en hún
var á sínum tíma ritstjóri Washington
Times og sannarlega meðlimur í söfn-
uðinum frá 1975 til 1996. Hún hætti
hjá blaðinu árið 1997, og gerðist
meðlimur biskupakirkjunnar. Spurð
um málið kveðst Sheeran ekki hafa
haft nein tengsl við Moon-söfnuðinn
síðan hún sagði skilið við Washington
Times.
Því má bæta við að Moon hefur ver-
ið einn af ötulustu talsmönnum þess
að á vettvangi Sameinuðu þjóðanna
verði stofnað nokkurs konar þing
trúarleiðtoga, þar sem þeir geta kom-
ið saman og skipt sér af gangi heims-
málanna.
Laumast fylgismenn
Moons til valda?
Þeim Richard Nixon og
Moon var vel til vina.
um Moon-költið, og fylgismenn leiðtog-
ans kallaðir moonistar eða „Moonies“.
Kommúnismi og kynlíf
Erfitt er að lýsa inntaki moonismans á
einfaldan hátt því spekin er jafn torskilin
og margbrotin og Moon sjálfur. Í grófum
dráttum hefur Moon lýst sjálfum sér sem
guði, og ætlast til að vera tilbeðinn. Mark-
mið hans er að sameina allan heiminn á
grundvelli trúarbragða sem eru eins konar
bræðingur þar sem kristni er splæst saman
við andatrúarsprota úr konfúsíusisma.
Þeir sem standa í vegi fyrir þessum nýja
Messíasi eru í besta falli eins og farísear
Biblíunnar, og í versta falli útsendarar
sjálfs Satans.
Kommúnisminn, og það trúleysi sem
hann boðaði, var í augum Moons versti
óvinur mannkyns, og hann stofnaði all-
kröftug samtök og dældi fé til félaga og
stjórnmálahreyfinga, margra mjög vafa-
samra, sem börðust gegn þeim rauðu með
öllum tiltækum ráðum. Raunar líta
moonistar svo á að það hafi fyrst og fremst
verið að þakka framtaki leiðtoga þeirra að
Berlínarmúrinn féll og Sovétríkin með.
Eitthvað virðist Moon þó hafa mildast í
seinni tíð, því hann vingaðist síðar við
Kim Il Sung og fékk að byggja upp iðnað í
ríki hans.
Eins og vill gerast með trúarleiðtoga er
Moon mjög upptekinn af kynlífi, sem
fylgismenn hans eiga helst ekki að stunda
nema innan ramma hjónabandsins.
Sjálfsfróun endar með ósköpum og vei
þeim sem reynir að ræða við Moon um
samlífi, og yfirhöfuð tilverurétt samkyn-
hneigðra. Það má skilja af trúboðinu að
kenna megi Evu um illsku mannkynsins
og eymd en samkvæmt skýringum Moons
átti hún mök við sjálfan kölska í ald-
ingarðinum Eden og kom okkur í þennan
líka bobba. Sjálfur kallaði Moon sig „hinn
þriðja Adam“.
Óvenjulegt tilhugalíf
Fólk sem yfirgefið hefur söfnuðinn lýsir
því hvernig Moon parar safnaðarmeðlimi
saman sjálfur, og tekur þá við undarleg
athöfn þar sem karlinn þarf að berja kon-
una með kendó-priki. Ef áhorfendur eru
ekki sannfærðir um að hann hafi lamið
kerlu af öllu afli þarf hann að halda áfram
að berja þar til þeir sannfærast. Konan
þarf síðan að gera slíkt hið sama.
Áður en kemur þó að hjónavígslunni
þurfa safnaðarmeðlimirnir að hafa náð í
tvo nýja eldheita trúmenn í hópinn. Gift-
ingum innan safnaðarins er því stundum
lýst sem eins konar píramídasvindli.
Moon er þrígiftur, og á hið minnsta 13
börn með eiginkonum sínum. Sögusagnir
eru á kreiki um alls kyns kynferð-
islegar vígsluathafnir og er ein
sagan á þá leið að með
slíkri athöfn hafi
Moon vígt og
hreinsað kvenkyns
safnaðarmeðlimi
fyrir hjónaband – sem
hann ráðstafaði fyrir
þær.
Flókinn vefur fyrirtækja
En Sameiningarkirkjan er svo
sem ekki eini söfnuðurinn sem
skiptir sér af kynlífi fólks (og Moon væri
ekki fyrsti trúarleiðtoginn til að fylgja ekki
eigin predikunum í þaula). Það sem skilur
moonismann hins vegar frá öðrum sér-
trúarsöfnuðum er það gríðarlega við-
skiptaveldi sem orðið hefur til í kringum
hinn útvalda.
Keðja apóteka, þakflísagerð, títaníum-
bræðsla, verksmiðjur af ýmsu tagi, hótel
og jafnvel golfvöllur í Kaliforníu eru að-
eins nokkur dæmi um fyrirtæki sem eru
með einum eða öðrum hætti í eigu kirkj-
unnar. Umfangið og flækjustigið á eign-
arhaldinu er oft slíkt að fengi jafnvel kræf-
ustu útrásarvíkinga til að blikna, og talið
að yfir 1.000 samtök og fyrirtæki séu á
einn eða annan hátt notuð til að afla fjár
fyrir Moon og trúarstarf hans.
Umsvifin eru svo mikil, að til dæmis er
varla hægt að fá sér sushi í Bandaríkjunum
án þess að styðja óbeint Moon-söfnuðinn.
Moon kom auga á mikla möguleika í fisk-
iðnaði Bandaríkjanna og árið 1980 varð til
vísirinn að því fyrirtæki sem í dag er True
World Group og á m.a. skipasmíðastöð,
flota, vinnslu og dreifingarfyrirtæki. Í
könnun Chicago Tribune kom í ljós að af
17 fremstu sushi-stöðum borgarinnar
voru 14 í viðskiptum við True World Gro-
up. Jafnvel þeir veitingastaðaeigendur
sem vissu af tengslunum við Moon, og
vildu síður styðja hans líka, gátu ekki
neitað því að hægt er að stóla á fyrirtækið
til að útvega hágæðafisk.
Vald gegnum fjölmiðla
Ekki skila þó öll viðsiptamódel Moons
hagnaði. Daglaðið Washington Times, sem
hann stofnaði snemma á 9. áratugnum, á
t.d. að hafi sogið til sín þrjá milljarða
bandaríkjadala af sjóðum trúarleiðtogans.
Washington Times var stofnað sem
eins konar mótvægi við hið frjáls-
lynda og virta Wash-
ington Post og varð á
vissan hátt rödd fyr-
ir stefnu repúblík-
anaflokksins. Bush
eldri hélt mikið upp
á blaðið og Reagan á
að hafa lesið það
hvern dag sem hann
sat í embætti.
En þeir sem þekkja þetta blað
vita að þar er ekki fagmennskunni
alltaf fyrir að fara, og blaðið raunar þekkt
fyrir það að hreinlega spinna upp sögur,
og þá vitaskuld um demókrata. Wash-
ington Times er t.d. blaðið sem fyrst á að
hafa birt frægar aðdróttanir um að Barack
Obama hefði verið alinn upp sem múslimi
og gengið í madrössu.
Ekki eru heldur öll viðskipti Moon-
samsteypunnar af löglegustu sort. Angi af
söfnuðinum var t.d. tilefni stærstu fjár-
svikarannsóknar í sögu Japans fyrir ráða-
brugg sem gekk út á að telja syrgjandi
ekkjum trú um að eiginmenn þeirra sætu
fastir og þjáðir í helvíti. Aðeins fyrir tilstilli
Moons væri hægt að bjarga þeim þaðan og
söfnuðust með þessu undarlega
aflátsbréfasvindli í kringum 500 milljónir
dollara.
Fjöldabrúðkaup Moon-söfnuðarins þykja mikið sjón-
arspil og eru vinsælt efni í fréttatímum um allan heim.
Fréttunum fylgja þó sjaldan nánari umfjallanir um að-
ferðir söfnuðarins.
’
Þar birtist sjálfur Jesús
honum, steig úr gylltu skýi
og færði honum þær fréttir
að hann væri hinn nýi Messías og
skyldi klára það starf sem tré-
smiðnum frá Galíleu hefði ekki
tekist að ljúka.