SunnudagsMogginn - 24.10.2010, Síða 14

14 24. október 2010
Þ
að er haustlegur laugardagur
þegar ég banka á dyrnar heima
hjá Guðnýju og manni hennar,
Gunnari Kvaran sellóleikara.
Hún hleypir mér inn úr rigningunni og
býður mér latte sem hún er víst nokkuð
lunkin að útbúa. Hún leiðir mig í gegnum
stofuna, í viðbyggða sólstofu og inn í litla
kaffiaðstöðu en þar fyrir innan er stór og
rúmgóð æfingaaðstaða þar sem Guðný
kennir öllum nemendum sínum. Á meðan
hún lagar kaffið segir hún mér frá því
hvernig þau Gunnar keyptu húsið fyrir 20
árum og hafa smám saman byggt við það
og bætt. Þau eru af þeirri kynslóð sem
safnaði fyrir hlutunum og áttu því sjóði
þegar þau fóru út í framkvæmdir eins og
þær að byggja á milli hússins og æfinga-
aðstöðunnar sem var á sínum tíma smíða-
verkstæði. Efnahagsástandið og erfið fjár-
hagsstaða ungs fólks í dag er henni
ofarlega í huga en við ræðum líka yf-
irburði sojamjólkur fram yfir venjulega
mjólk þegar kemur að því að freyða hana
fyrir latte. Þegar kaffið er tilbúið færum
við okkur yfir í þægilegan sófann.
Yngst af samnemendum sínum
Guðný ólst upp í Kópavogi, ein fjögurra
systra en faðir hennar, Guðmundur Matt-
híasson, var organisti í Kópavogskirkju,
lærður tónlistarmaður og kenndi þýsku
við Kennaraskólann. Móðir hennar, Helga
Jónsdóttir, var menntaður kennari en
vann bæði í Blóðbankanum og sem
læknaritari auk þess sem hún kenndi við
Barnaskólann í Kópavogi. Hún var þó
heimavinnandi þar til systurnar urðu
sjálfbjarga en Guðný var sex ára gömul
þegar henni var tilkynnt að nú yrði farið
með hana í fyrsta fiðlutímann.
„Það var þannig að eldri systur mína
langaði að læra á píanó og pabba fannst að
við ættum ekki að læra á sama hljóðfærið.
Hann var sjálfur mjög hrifinn af fiðlunni
og hafði einhverjar hugmyndir um að ég
hefði gott tóneyra,“ segir Guðný og bætir
því við að elsta systir hennar, María, starfi
sem píanókennari í Ósló. Hinar tvær fóru
aldrei út í tónlist en eru góðir áheyrendur,
sem Guðný kann að meta.
Hún var innrituð í Tónlistarskólann í
Hafnarfirði og kennarinn hennar var ung
stúlka sem kom heim til að kenna henni í
hverri viku þar sem enginn bíll var til á
heimilinu. Það vill þannig til að þessi unga
stúlka, Erna Másdóttir, eignaðist síðan
dæturnar Sigurlaugu og Sigrúnu Eðvalds-
dætur. Guðný útskrifaði báðar með ein-
leikarapróf en Sigrún hefur verið nánasti
samstarfsmaður hennar í meira en áratug.
„Eftir tvö ár hjá Ernu tók ég inntöku-
próf í Tónlistarskólann í Reykjavík, þá
átta ára gömul. Pabbi þekkti Björn Ólafs-
son konsertmeistara mjög vel og vildi
endilega að ég fengi sem allra bestu
kennslu. Þetta var nú svona hálfgerð til-
raun að senda mig svona unga en við
Björn náðum mjög vel saman og hann var
yndislegur kennari.“
Guðný var sex ára gömul þegar hún
kom fyrst fram opinberlega í jólamessu í
Konsert-
meistarinn
kveður
Guðný Guðmundsdóttir fiðluleikari spilar næst-
komandi fimmtudag á sínum síðustu tónleikum
sem konsertmeistari Sinfóníuhljómsveitar Ís-
lands. Af því tilefni kemur út geisladiskur með
fjórum einleikskonsertum sem hún spilaði með
hljómsveitinni á 9 ára tímabili en hún hefur ver-
ið viðloðandi sveitina í nær 50 ár.
Hólmfríður Gísladóttir holmfridur@mbl.is