SunnudagsMogginn - 24.10.2010, Side 44

44 24. október 2010
Ari Up, meðlimur hinnar áhrifaríku kvenna-
sveitar The Slits, er látin, aðeins 48 ára að
aldri. Fréttin barst í gegnum vefsíðu John Ly-
don en hann er giftur móður hennar. Segir
þar að hún hafi dáið eftir erfið veikindi. Up,
eða Ariane Forster stofnaði The Slits árið
1976, þá fjórtán ára. Sveitin gaf út tvær
plötur, Cut (1979) og Return Of The Giant
Slits (1981). Sveitin hafði mikil áhrif á
kvennarokkshreyfinguna; þær stöllur voru
svo gott sem óspilandi þegar þær byrjuðu en
það var vegið upp með ósvikinni ástríðu og
djarfhug sem hefur endurómað um rokk-
heima allar götur síðan. Sveitin var endur-
vakin árið 2005 og gaf út nýja plötu í fyrra,
Trapped Animal.
Ari Up úr Slits er
látin, 48 ára að aldri
Ari Up var söngkona The Slits
Mike Skinner, sem kallar sig The Streets.
Langt er um liðið síðan Mike Skinner, eða
The Streets, heillaði poppheima með glúrn-
um götuljóðum og grípandi hipp-hoppi, nokk-
urs konar nútíma Specials. Tvær fyrstu plöt-
urnar, Original Pirate Material (2002) og A
Grand Don’t Come for Free (2004) vöktu
þannig mikla athygli en síðara efni hefur ver-
ið ... tja ... síðra. Myndband frá Skinner er
nú komið á veraldarvefinn þar sem hann lýs-
ir því að hann sé að vinna að síðustu plöt-
unni undir nafni Streets, en svo muni hann
leggja því. Platan mun bera heitið Compu-
ters and Blues og mun fylgja eftir plötunni
Everything Is Borrowed sem kom út fyrir
tveimur árum síðan.
Nýtt efni
frá The Streets
A
ntony Hegarty er Englendingur al-
inn upp vestan hafs og lítur á sig
sem Bandaríkjamann. Fjölskylda
hans bjó í San Jose í Kaliforníu og
þar stundaði hann listnám, söng í kór og
dauðarokksveit og tók þátt í leiklistarstarfi. Í
spjalli við Morgunblaðið fyrir nokkrum árum
sagði hann það hafa verið lán sitt að vera í
listaskóla því þar þótti engum það tiltökumál
þegar hann kom út úr skápnum. Að því sögðu
þá þótti honum lífið dauflegt þar til hann sá
mynd af Boy George með Culture Club og fann
þá fyrirmynd, einhvern sem klæddi sig eins
og honum sýndist og kærði sig kollóttan um
umtal annarra. Annað sem mótaði líf hans var
þegar hann sá heimildarmynd um kabarettlíf í
New York á níunda áratugnum, enda ákvað
hann þá að fara í háskóla þar í borg og læra
leikhúsfræði með áherslu á tilraunaleikhús.
Antony flutti svo til New York 1990 og
stofnaði fljótlega sviðslistahóp sem hann kall-
aði Blacklips. Tónlist skipti jafnan miklu í
uppákomum hópsins, en Antony kom líka
einn fram sem söngvari í ýmsum klúbbum og
þá með undirleikinn á snældum. 1996 fékk
hann styrk til að setja upp leikverkið Fæðing
Önnu Frank / Himnaför Marsha P. Johnson,
en hún var transgender og barðist fyrir aukn-
um réttindum samkynhneigðra.
Antony and the Johnsons verður til
Antony kallaði saman tónlistarmenn til að
taka upp nokkur laganna sem nota átti í sýn-
ingunni og hljómsveitin Antony and the
Johnsons varð til í framhaldinu. Þessar upp-
tökur voru síðan gefnar út 2000 hjá útgáfu
David Tibet. Breiðskífan I Am a Bird Now kom
svo 2005, en á henni leggja þeir Antony meðal
annars lið Lou Reed, Boy George og Rufus
Wainwright. Það ár hélt Antony einmitt tón-
leika hér á landi, á Nasa í júlí, en hann hélt svo
aðra tónleika hér í Fríkirkjunni sama ár.
Á þessum fyrstu tveim skífum voru greini-
leg og sterk leikhús- og kabarettáhrif, sem
vonlegt verður að teljast, sérstaklega með
fyrri skífuna, enda varð hún beinlínis til í
tengslum við leikverk. Þriðja platan, The Cry-
ing Light, sem kom út 2009, var allt annars
eðlis, á henni stígur Antony út úr leikhúsinu
og leiðir okkur inn í nýjan heim. Tónlistin var
einfaldari, hljóðfærin færri, meira um strengi
og minna um blásara, og röddin allsráðandi. Í
textum var líka meira undir, fjallað um fram-
tíðina, náttúruna og lífið.
Fyrir stuttu kom svo út ný plata Antonys,
Swanlights, sem er áþekk The Crying Light
hvað varðar inntak og áherslur. Á skífunni er
eitt lag sem minnir á soul-tilraunir I Am a
Bird Now, en annars er tónlistin þeirrar gerð-
ar að krefjast yfirlegu og þolinmæði, en skilar
sér líka margfalt.
Samstarfsfús
Allt frá því hann hóf að koma fram hefur Ant-
ony verið iðinn við að vinna með hinum og
þessum, enda þykir flestum fengur að fá slíka
rödd til að skreyta verk sín. Sagt er frá sam-
starfi Antonys og Bjarkar hér til hliðar en ef
aðeins er litið til tónlistar má nefna að hann
hefur sungið með Lou Reed, sem launaði hon-
um greiðann á I Am a Bird Now, Rufus Wain-
wright, sem einnig söng á I Am a Bird Now,
Matmos, Joan as Policewoman, Bryan Ferry,
Nico Muhly, sem stýrði upptökum á hluta af
Swanlights, Marc Almond, Linda Thompson,
Marianne Faithfull og Herbert Grönemeyer.
Ekki má svo gleyma því að hann söng í
fimm lögum á breiðskífu Hercules and Love
Affair, þar á meðal lagið Blind, sem varð gríð-
arlega vinsælt víða um heim. Einnig söng
hann ógleymanlega Leonard Cohen-lagið If It
Be Your Will á tónleikum Hals Wilmers og
upptaka af því var notuð í kvikmyndina
Leonard Cohen: I’m Your Man sem hyllir ævi-
starf Cohens.
Framtíðin, náttúran og lífið
Á nýrri plötu Antony and
the Johnsons stígur Ant-
ony Hegarty enn lengra
frá kabarett- og leikhús-
hefðinni sem mótaði
hann.
Árni Matthíasson arnim@mbl.is
Söngvarinn magnaði Antony Hegarty sem fer fyrir Antony and the Johnsons.
Ljósmynd/Don Felix Cervantes
Antony hefur verið iðinn við að
vinna með öðrum listamönnum,
sem sannast meðal annars á
samstarfi hans við Björk Guð-
mundsdóttur, en hann kemur
við sögu í tveimur laganna á
Volta, sem kom út 2007, og þau
syngja svo saman eitt lag á
Swanlights.
Í byrjun mánaðarins tók Ant-
ony að sér að stýra tónlistarsíðu
breska dagblaðsins The Guardi-
an á netinu. Meðal efnis er við-
tal hans við Björk þar sem þau
ræða um flest milli himins og
jarðar en þó aðallega um um-
hverfismál. Viðtalið er á vefsetri
blaðsins.
Sjá: http://goo.gl/4OqS.
Antony og Björk á tónleikum.
Ljósmynd/Yaffa
Antony
og Björk
Tónlist
Hvað ertu að hlusta á um þessar mund-
ir?
Mumford and Sons, Blonde Redhead,
Arcade Fire, Rúnar Þórisson, Lifun og
Ensími.
Hvaða plata er sú besta sem nokkurn
tíma hefur verið gerð að þínu mati?
Closing Time með Tom Waits.
Hver var fyrsta platan sem þú keyptir
og hvar keyptir þú hana?
Ég var fjórtán ára, gekk inn í Skífuna
og verslaði mér Boys for Pele með Tori
Amos.
Hvaða íslensku plötu þykir þér vænst
um?
Leyndarmál með Grafík, Krákuna með
Eivöru, Slowblow, Fisherman’s woman
með Emiliönu og Debut með Björk.
Hvaða tónlistarmaður værir þú mest
til í að vera?
Goldfrapp, hún hefur frelsi til að gera
allt sem hana langar til.
Hvað syngur þú í sturtunni?
„I’m singing in the rain, what a glorio-
us feeling.....“ kl. 07.30 á morgnana.
Glætan!
Hvað fær að hljóma villt og galið á
föstudagskvöldum?
St. Vincent, Florence and the Machine,
Fever Ray, Vampire Weekend eða Gold-
frapp. Þá dansa ég tryllt og galið uppá
borðum heima hjá mér!
En hvað yljar þér svo á sunnudags-
morgnum?
Elly Vilhjálms, Tom Waits, Billie Ho-
liday, Fleet Foxes, Yann Tiersen, Chet Ba-
ker, Nick Drake eða Wilco.
Í mínum eyrum Lára Rúnarsdóttir, tónlistarmaður
Dansar tryllt og galið