Birtingur - 01.06.1959, Blaðsíða 21

„Búrið“
eftir Robbins
mánuð. Svo ætlum við að sýna í Bandaríkjunum í nokkrar vikur. Síðan
er ekki fullráðið hvað verður. I ferðalaginu hefur drifið að mér allskvns
hugmyndir sem mig langar til að vinna úr. Ég hef til dæmis hugsað mér
að stofna leikhús, ýmis verk langar mig til að setja upp með mínu sniði.
Svo sem japanska No-leiki, leikrit eftir Ionesco.
Hvaða? Eitthvert sérstakt?
Sköllóttu söngkonuna, segir Robbins.
Ég innti hann eftir því hvort hann hefði kannski séð eitthvað af leik-
ritum Ionesco í París minnugur þess að sjaldan hef ég skemmt mér betur
í leikhúsi en einmitt við að sjá Sköllóttu söngkonuna í litlu leikhúsi í
latneska hverfinu sem rúmaði um það bil þriðjung á við Iðnó, þar var
áreiðanlega einna bezta sýning Parísar á því ári, ógleymanlegur leikur
í ákaflega vandmeðförnu snilldarverki.
Nei, sagði Robbins: ég vildi ekki sjá það leikið.
Robbins hefur miklar mætur á Ionesco, mikið væri forvitnilegt að sjá
hvernig hann myndi túlka þennan sérkennilega höfund. Auk þess sagði
Robbins að sig langaði til að skrifa nokkur leikrit sjálfur, hann hefði
ýmsar hugmyndir að vinna úr sem því formi hæfðu.
Við fórum á glímuæfingu hjá köppum Lárusar skálds Salomonssonar. Þar
sátum við tveir í stórum leikfimisal og horfðum á vinnulúna kraftalega
þunga menn skokka hring eftir hring á gólfinu undir stjórn leiðtoga síns
Lárusar, og liðka sig og losa um vinnulúann unz þeir urðu allt í einu
léttir í átökum glímunnar, skyndilega var sem rafmagni væri hleypt í
þunga og þreytta menn, og þar sáum við Ármann glímukóng Lárusson
Birtingur 17