Birtingur - 01.06.1959, Blaðsíða 36

leyfilegt að hella yfir varnarlaust fólk háv-
aðanum án þess að hafa neinn kostnað af
því sjálfur. Bara boiga STEFI, sagði Jón að
vísu, þar greinir mig á við hann.
Ég vil ekki fallast á að hægt sé að kaupa
sér leyfi fyrir peninga til að mega gera
öðrum lífið leitt með skarkala.
Ekki tókst honum að komast í stofufangelsið
á Þingvöllum þrátt fyrir eða kannski vegna
traustsyfirlýsinga listamannasamtakanna.
Enda finnst mér það nú ekki starf fyrir
aðra en guðfræðinga að hírast þar einmana
á vetrum en með því yfirgengilegri gleðskap
geisandi allt í kring á sumrum, dunda við að
draga drukknar og svívirtar konur upp úr
gjótum sem hafa kannski gagnað nafnlaus-
um mönnum meðvitundarlitlar, slétta úr
klæðum þeirra, halda í hönd þeirra og hugga
með kristilegum fortölum og ræðum um
kertaljós tilverunnar; ganga á milli blóðugra
áflogahunda sem bítast á leiði þjóðskáld-
anna; lána mjólkurpóstum skóflur og hóa í
hríðarbyljum skammdegisins; reka kindur úr
kjarri frá þeim starfa að bíta ofanaf ný-
græðingnum; kippa í bandspotta til að reyna
að hafa tregan utanborðsmótor í gang til
þess að bjarga áttavilltum laxveiðimönnum
úr sjávarnauð á Þingvallavatni þar sem
þeir halda að þeir séu að fara yfir Víðidalsá
til veiðiskapar og þykir áin orðin furðu-
breið og liggur við drukknun eins og skáid-
inu Li Pó; fara með skilaboð í sumarbústaði
virðingarmanna og hjálpa heimasætum með
bilaða rennilása; mæla lofthita og gá til veð-
urs; sætta sig við umferð soldáta og mellu-
dólga um vé þjóðarinnar. Er ekki guðfræði-
menntun höfuðskilyrði til slíkrar virðingar
og vegtyllu. Sjáum við ekki fyrir okkur Jón
Leifs í þessu hlutverki sem endurborinn
Franz af Assisi?
Má ég svo að lokum þó seint sé óska Jóni
Leifs til hamingju.
Það apaköttur er
Mikið lán er fyrir okkur að hafa fyrirtæki
sem nefnist Leikritaútgáfa menningarsjóðs
og njóta ráðuneytis þeirrar stofnunar sem
hefur útbúið félagsheimilin um gjörvallt land
sem sum eru svo snilldarlega innréttuð að
það er hægðarleikur fyrir aðvífandi fólk úr
sveitum að vei’ða virkir þátttakendur í leikn-
um sem fram fer með því einu að ganga í
salinn eftir að tjöld eru dregin frá vegna
þess að inngangurinn er svo þétt við sviðið
að sá sem kemur inn verður ekki þekktur
frá leikurunum nema menn gjörþekki verkin
sem verið er að flytja og svo bætist við að
þessi sama stofnun sendir landslýðnum leik-
verk sem gera allar óvæntar gestakomur
mjög kærkomnar meðan leikurinn stendur
yfir. Bandalag leikfélaga heitir þessi ráðholla
stofnun sem starfar mjög hnitmiðað og
lætur því dreifa snilldarverkum: Tann-
hvöss tengdamamma, Trúgjarni tengdapabb-
inn, Táldregna tengdadóttirin, Tryllingslegi
tengdasonurinn, auk þess Frænka Charleys
og á toppinum situr Apakötturinn sem er
sígildur á Islandi. Sá hlær bezt ...
Drengskapur Hallbergs
Við vorum heppnir þegar Peter Hallberg
réðst hingað á sínum tíma lektor við Háskóla
Islands. Nú situr hann í Gautaborg og hefur
unnið stórvirki í þágu íslenzkrar menningar,
bæði með því að kynna meira en nokkur ann-
ar bókmenntir Laxness erlendis og stuðla
með ómetanlegum hætti að því að hann fengi
Nóbelsverðlaunin og með því að verja mál-
stað Islands þegar á okkur er hallað. Hið
mikla verk hans um Laxness sem er að koma
í íslenzkri þýðingu hjá Helgafelli smám sam-
an gerir íslenzkum fræðimönnum um bók-
menntir skömm til sem hafa verið að eltast
32 Birtingur