Prentarinn - 01.01.1972, Síða 37

Núpufell
Starfræksla prentsmiðju að Núpu-
felli varð ekki löng, og satt að
segja er það fræðimönnum hulin
ráðgáta hvers vegna hún var
starfrækt þar yfirleitt.
Eftir dauða Jóns ,,svenska" á
Breiðabólsstað tók sonur hans og
nafni við prentverkinu. Guðbrand-
ur Þorláksson tók hins vegar við
preststarfinu og mun þar hafa
kynnzt prentverkinu fyrst. Fjórum
árum síðar var síra Guðbrandur
kallaður til biskups á Hólum og er
talið fullvíst að hann hafi fengið
Jón yngra til Hóla með prentverk-
ið, og leigt það af honum. Guð-
brandur sendi síðan Jón til Kaup-
mannahafnar til að fullnuma sig í
prentiðn og kaupa í leiðinni aðra
pressu á hans eigin (Guðbrands)
reikning. Árið 1578 fær Jón Jóns-
son konungsbréf fyrir frjálsri ábúð
á jörðinni Núpufelli i Eyjafirði en
dvelst þó að mestu á Hólum
næstu ellefu ár. Það er ekki fyrr
en árið 1589 að prentsmiðjan á
Hólum er flutt að Núpufelli og
virðist það fyrst og fremst hafa
verið gert fyrir þrábeiðni Jóns.
Virðist biskup hafa verið tregur
til að samþykkja flutninginn, enda
er Núpufell talsverðan spöl frá
Hólum og óhægt um vik fyrir hann
að fylgjast með rekstri hennar.
Enda fór svo að hún var flutt aftur
til Hóla 1591—94. Það skal tekið
fram áður en lengra er haldið, að
þessi ferðasaga prentverksins er
byggð á líkum, þar sem óyggjandi
sannanir hafa ekki fundizt fyrir
henni.
Af bókum prentuðum á Núpu-
felli má nefna Summariu yfir Nýja
testamentið 1589 og Summariuyfir
Gamla testamentið 1591. Auk þess
er vafamál hvar Apologia Guð-
brands biskups hefur verið prent-
uð, en annað hvort hefur það
verið að Núpufelli eða Hólum.
„-r t tab ttítutft'tilfðf @ofu$ifltpat«l4r. Vitie eð t)R PiHtí fo ffíflið/
flÖ’cD ÍMUiðtmu fat þtct «fi þttr tpict ®u6t þtonac. 6fi(fK píur nti
htrtau af / fb aD pttt mrtflff* i'l^ mcb Cl;ti(?o/í þacfa ®uö< fprct fi|n«
hai Z ODipfíutt'ofl J>ar nafi glcpouD n aD qiota »! floCa hutriu mafic/
(jjuctn maifl fuiiií/ paDlýtitci flO |?iona (öuDc mticlisa.
| ym(5. Sxote píjtílos Opcnícran Scfátöffc.
I 3ff»í 3«ofí ? Cpmfcrafi 3c$aftte fjofum rirr ciíianDf cpicr
« ftitiD/puiel Sacefa ptfiia tt «!i aD ctne) merguni flrcimtm
0/í.V |itflffanlcflur/)>ar cD Ijflií opplýtfur fo fcail floC rtrlifi j gicgn
Stufic/^cllíur cr f;fi aUur fantan fainaöfiitlut ístCcmur of
DiarflljfllluDum srtinum/)>ot cD ccfitl fimtut fantofi viD aitaD.
6o(1aunn’ift08 ciflifi fjuaD þrit gomlu SicncfcDt Sri(ínifiar Ijafa
fprcr moraum IjunpraP corum IjaUDiD ut of SDpnit'crafi 3ohaf’,6*5<C cff
po aD p ftc cin tlcií cfl fsft eg mnftlcfl CpiuDrtflti/pa cr po nþpímg*
ifi Dim cg roprf/ofl ccfi tfi tui sU framfomefi/fuo ftm QJitfi mriiifl.
mciflum vici ptff (jtOCut flqfot i’llcsgingat jjattia(I/ mrO þuiaD j;uit
' falnr ccftrm íStunfl z afiafi Sri(irI<8atrlKrDom/l;cUDur allcinfljifl «n»
S7i/ioriirr 1 Hl&uiDr/fem afial þurri franifonin’cru | fttifitligtr Sirfiu/
cDurcfi mr ciga fram oDfeina.íOict mn cifi og ficr hucr Icitafialfut cl»
^pDmgar/rptcr fí;num fFiinntgc. g:n ftiUuiff octDi (jú ccfi þar afj *IflS
fuo flt/tbþac (aivfylioCc mcc S}t(?otumuiu.
5£>ter crrbnft @«marra t)fcr 9vi)ta Xcffamftb.
tof og 25prD fic 2l!iiifliiigun» ®ucr fptrr 6ignaDa
®œfu fmua QðlrjaCra jOrDa.
2t xien.
prp(H a 9?upufclíej (Sty'aftr&f
af 3onc 3one fruc/2lflr tpicr ®uD| turD.
ÍW. ©, LXXXIX.
Summaría yfir Nýja testamentið, prentuð að Núpufelli 1589.
PRENTARINN
35