Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Blaðsíða 69

TVö AUSTFIRZK SKÁLD
51
unga og upprennandi menn í Skrið-
dal á fyrstu árum (?) 19. aldarinnar.
1. Margur vill nú festa fljóð
fáheyrt má það kalla
margur hefur magnað ljóð
af meira efni valla.
2. Falar núna faldabil
flærðar margur hjassinn
öngan hlut þó eigi til
og ekki spjör fyrir rassinn.
3. Eftir hvör svo öðrum hér
apar stúlkumálum
garpar staup þó gæfi mér
eg gæti ei ort fyrir skálum.
4. Ungra manna ágætt val
er hér hægt að finna
giftinga sem girnast hjal
gulls við spöng að vinna.
5- Einn er hér við brúði brass
bragnar að honum gái
meðalmanni rúmt í rass
rekarinn trúi eg nái.
Þótt kjái þeir eftir kvenfólki
kann því enginn neita
mesta í veröld mannleysi
mega þeir sumir heita.
Heimskir, þrjóskir, hortugir
hringsól má þeim unna
sumir latir, svikulir
en sumir allfátt kunna.
Ef þeir komast eiga á jór
annar við má bjarga
ellegar þúfa yfrið stór
undir lyftir marga.
9. Bera þeir sig við bagga mynd
bognar kjúka og liður
lamla (lum?) skjalda leysa vind
og láta síga niður.
10. Upp á flata falda eir
þó fáum auki þægðir
ef bakþúfu ei þurfa þeir
það eru nógar frægðir.
11. Krúnuna sumir klippa breitt
og kollinn beran sýna
innar í kórinn ganga greitt
í Grallarann vilja rýna.
12. Áhyggja þó ei sé stór
athæfi sitt að tugta
þegar þeir eru komnir í kór
kannske þeim megi frukta.
13. Þá vantar gæða og vizku safn
virðar mega það heyra
þrenningar þeir þekkja nafn
og það er nú lítið meira.
14. Letrin helg að lesa frí
lízt þeim döpur iðja
oft þeir mundu ei eftir því
eilífan guð að biðja.
15. Orð ef vildir af þeim fá
út af vísdóms keri
álíka þeir eru þá
eins og klumsa meri.
16. Líka fylgir lengi með
lundum greipar mjalla
ef eigi skal þeirra espast geð
orðinu sízt má halla.
17. Upp þeir sperra gómagil
geyst með orðum þungum
sem kjafturinn er klofinn til
og kvokin ofan að lungum.