Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Blaðsíða 142

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Blaðsíða 142
í EYÐU NA Þegar innviðir þessa rits voru að mestu fullgjörðir, var ritstjóranum tilkynnt, að einni síðu væri áfátt, svo að á jöfnu stæði með blaðsíðu- fjölda. Þingfréttir síðasta árs reynd- ust það styttri en áætlað var. Og með því að ekkert hæfilega langt eða stutt er fyrir hendi, má maður eins vel rabba um Tímaritið sjálft til eyðufyllis. Ritið er nú orðið 38 ára gamalt, og dylst víst engum, sem til þekkir, hversu bjartsýnn sem hann kann að vera, að með ári hverju verður út- gáfa þess meiri og fleiri erviðleikum undirorpin. Liggja vitanlega til þess ýmsar ástæður. Fyrst er nú fjárhagshliðin. Prent- un, pappír og innhefting hefir meira en tvöfaldast síðan ritið 'hóf göngu sína. Á hinn bóginn hafa tekjurnar farið minkandi. Ársgjaldið nam al- drei nema litlum hluta kostnaðarins og rann enda að hálfu leyti til deilda. Var því altaf treyst á auglýsingar sem aðaltekjugrein ritsins. En þær hefir aldrei verið hægt að hækka í verði. Allir vita, og þar á meðal ekki síst sjálfir auglýsendurnir, að þær hafa aldrei haft neitt verulegt við- skiftalegt gildi. Þær voru gefnar af velvild til félagsins og íslendinga í heild sinni. Þá er um innihald ritsins. í upp- hafi var stefna þess mörkuð á þann hátt, er enn viðgengst: Engin pólitík, engin trúmál, sem talist geti undir stjórnarflokka eða kirkjudeildir, engar þýddar greinar eða sögur, því svo var litið á, að enskan væri öllum fjölda lesenda nærtæk. Ritið átti að vera sem mest bókmentalegs og fagurfræðilegs efnis, og að svo miklu leyti, sem æskilegt væri, skrifað af Vestur-íslendingum. Þessu hefir verið fylgt, að voru áliti nægilega- Rithöfundum fækkar óðum. síðasta ári féllu frá tvö skáld — langir stuðningsmenn ritsins. Um nokkur undanfarandi ár hefir það bygt tilveru sína mestmegnis á or- fáum mentamönnum, sem ávalt hafa brugðist vel við beiðni ritstjórans þrátt fyrir annríki og önnur skyldu- störf. Þetta er ekki svo ervitt að skilja> þegar maður áttar sig á því, að a öllum þeim mönnum og konum, sem eitthvað hafa lagt til ritsins frá upP' «• 75 hafi þess, eru að minsta kosti ekki lengur í tölu hinna lifenda- Af þeim, sem eftir lifa, hafa yfrr tuttugu aðeins einu sinni gefið ritmu grein eða kvæði — en nokkrir aðrir tvisvar, enda eru flestir þeirra bu- settir á íslandi eða annars staðar u um heim. Þriðja atriðið er hinn þverran 1 áhugi og þekking á íslenskum ver mætum og íslenskri tungu me a yngri og uppvaxandi kynslóðanna- Þetta er engin ávítun, heldur viður kenning eðlilegrar framvindu lífsluS' En þegar vestur-íslenska rithöfun a þrýtur má Tímarit Þjóðræknis^ félagsins með réttu leggjasl 1 svefns.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.