Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Blaðsíða 29

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Blaðsíða 29
JAKOB THORARENSEN 11 Stillt sé kvöld um stuðlahöldinn, starfað hafði ’ann lengi og vel, augun hvesst í áttir flestar ut um lönd í storm og él, skyggn sem haukur, — hafði að auki hjartað yrkt hins sanna manns, einatt kennir íturmennis etda, er brenna í þeli hans. En Jakobi lætur eigi aðeins sú list að kveðja eftirminnilega í ljóði heilhuga forustumenn, sem hátt bafði borið á sviði menningar- og starfslífsins. Um Samson Eyjólfsson, gafaðan og sérkennilegan ógæfu- mann, yrkir hann merkilegt kvæði, gagnorkt, hugsun hlaðið og samúð- arrikt. Með sömu ágætum er kveðja ails til Eyjólfs Eyjólfssonar for- ^aanns, látlaust kvæði, þrungið ugsun og djúpri samúð, og verð- ugur óður íslenzkri sjómannastétt. ^*g Jakob er einmitt sérstaku anillingur í þvf ag bregða upp Vaeðum sínum ógleymanlegui ^annlífsmyndum, er segja sögu hir ?^asia fólks og túlka skaphöfn þes \ jertum leiftrum sem bregða birt a úýpstu sérkenni þess og örlagí stundir. Þetta gerir hann í kvæðui eins og „Eldabuskan,“ „Skratt; i.° Ur<< °g „Hrefna á Heiði,“ sei ^ugu eru þjóðkunn og lærð £ jU'gum, 0g svipmerkt einkennui k°iru!enn^a^egS langllils- Markvi: sf l þ132®111 skáldsins eykur eigi < I a an á áhrifamagn lýsingarinna ej essurn mannlífsmyndum sínur kv ^ * ^Ur en 1 sögu- og minning; íólk' UnUln’ iýsir hann oft stolt lvnn slerbrotnu, örlyndu en fas reis U .^1^11 er Hrefna á Heiði U slnni og bitur þóttakuldinn orðum hennar, er hún hafnar bón- orði glæsibúins og glóhnappaðs sýslumannsins: Burt hún gekk 1 glæstum skrúða göfuglyndis, — mærin prúða. Mjúk á fæti’ og fögur öll. Eigi er lýsingin á Hrossa-Dóru í samnefndu kvæði síður tilkomu- mikil, en þar fara saman sálrænt innsæi, dramatiskur kraftur og stíg- andi í frásögninni og hreimmikið málfar, enda hefir þessi stórskorna lýsing réttilega verið talin einhver hressilegasta kvenlýsing í íslenzkum skáldskap síðari ára. 1 öðrum kvæðum sínum lýsir Jakob með skörpum og glöggum dráttum hversdagsfólki, „hetjum hins daglega lífs“, öskukarlinum, búðarstúlkunni og sótaranum; og þó að góðlátlegrar glettni kenni í þeim lýsingum, er þar eigi djúpt á sam- úðinni. Við annan tón kveður í lýs- ingum hans á ónytjungum og öðrum þeim manntegundum, sem eru hon- um hvimleiðastar. Slíkt mannfólk gagnrýnir hann oft miskunnarlaust, og beitir þá tíðum fimlega vopni kaldhæðni sinnar, t. d. í kvæðinu „Útburður.“ Karlmennska heillyndi, hreysti og manndómur, eru honum mest að skapi, og það er aðdáunin á þeim eiginleikum, sem kyndir undir í kvæðum eins og „Hinzti dagur,“ sem er ramaukin hrynhenda og stórbrot- in lýsing á ofsaveðri og mannskaða á hafi úti; á það eigi síður við um hið mikla og margdáða kvæði hans „í hákarlalegum,11 er sígillt mun reynast, því að þar er færð í sam-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.