Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Blaðsíða 51

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Blaðsíða 51
PLÚTUS 33 að ræða á jafn fullkomnum mann- eskjum og Mr. og Mrs. Samson. Eftir því sem Steinn litli eltist, sást móðir hans sjaldnar á götunni. Hann hafði upp á þurfalingunum, sem sjaldan eru margir í nýbygð, og bar þeim gjafirnar frá móður sinni. Og í hvert sinn og hann hafði lokið erindi sínu gladdist frúin meira yfir ánægjunni, sem lýsti sér í svip úrengsins, en þó hún hefði sjálf gert góðverkin. Á milli þeirra átti að vera einskonar samsæri. Allt gjafapukur þeirra átti að gerast á laun við Mr. Samson. Það þurfti nú ekki annað en ætla sér að leyna því, sem fram fór rétt í kringum hann! Lengi lét hann þó sem hann tæki ekki eftir atferli mæðginanna. En loks kom að því, að hann stóðst ekki lengur mátið, og bað þau binda enda á bruðlið; en árangurslaust. Hvorki baenir hans, skipanir né hótanir vógu móti góðverka-ástríðu konu hans og sonar. Ástríðan espaðist bara við það, að verða ekki lengur leynt. út af þessu vaknaði kuldi og andúð milli hjónanna, sem eitraði heimilislífið. — Var konan annars ^eð öllum mjalla? .... Fóstran Varð að hafa gætur á frúnni, og binda enda á bruðlið, áður en það yrði að brjálsemi. Og Mr. Samson tók öll fjárvöld, smá og stór, í sínar endur. Með því gerði hann Fóstr- nnni hægara fyrir. En þó hún færi ægt í sakirnar, skapaðist vaxandi élseti milli hennar og Mrs. Samson, 1 fyrsta sinn á æfinni. ^egar Steinn litli hafði ekki engur öðru að veifa, gaf hann af f_er fötin. Einn kaldan vetrardag °rn hann heim af skólanum skó- aus og mun léttklæddari en hann var um morguninn. Upp úr því veiktist hann og lá í hálfan mánuð. Þar með lauk skólagöngu hans í Samson. Dohk útvegaði Mr. Samson heimakennara, sprenglærðan Eng- lending, kvæntan en barnlausan. Og voru kennarahjónin innsett í Stein- hús og embættið. Nú hugsuðu Sam- sonítur sér gott til glóðarinnar. Eitthvað ætti að mega veiða upp ur kennarahj ónunum um lífið í Stein- húsum. Ekki nú aldeilis. Hann var meistari í einhverju og tók varla undir góðan daginn né aðrar kveðj- ur; og hún engu álitlegri. Og Steinn gamli gerðist þögulli með hverju árinu. Hann hafði flutt í Steinhús fyrir orð tengdadóttur sinnar, sem kendi í brjósti um einmana gamal- mennið. En þó hann væri úti við mest af deginum, við vinnu 1 garð- inum og á kvöldrölti og þannig a allra færi, komu allir þar að tómum kofunum. Um vistfast vinnufólk var ekki að ræða. Stiltar og þagmælskar Samsonítur sáu um þvott og annan hreingerning, vissa tíma dagsins, og tóku þegjandi skipunum Fóstrunn- ar. Aðra sáu þær ekki af Steinhúsa- fólkinu, utan Stein gamla í garð- inum. En torfærur á vegi hvers, sem leitar sannleikans örfar athugun hans og ímyndun. Ýmislegt mátti lesa út úr svip og látbragði Stein- húsafólksins og ekki varð getspek- inni vörnuð þar innganga, enda gras- seraði hún í heimilislífi þess. „Alt breytist,11 sagði gáfuð Sasoníta. „Steinhús eru ekki lengur róman- tísk paradís.“ Og orðhákur einn, sem ekki var laus við skáldagrillur, kvað það margsannað, að hvar sem Mammon reki kærleikann á dyr, setjist fjandinn að. En sú guð-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.