Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Blaðsíða 49

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Blaðsíða 49
PLúTUS 31 engum á óvart, að erfinginn var sveinbarn, fagurt og að sama skapi efnilegt. Og eftir því sem tíminn leið bar sveinninn æ meir og meir af öðrum börnum, bæði til sálar og bkama. Nú sást bezt, að Mr. Sam- son gat ekki skjátlast. Um það voru ^llir á sama máli, að undanskilinni ^ögmannsfrúnni. Hún uppástóð, að bér hefði honum misreiknast, en gaf eitir, að sökin lægi hjá Mrs. Samson. ^ldrei tryði hún því, að Mr. Samson . elði ekki ætlað fæðing óskabarns- lris að fara fram í fínum spítala, samkvæmt ströngustu reglum og nýjustu aðferð. Hann hefði bara °rðið seint fyrir með að koma konu suini til borgarinnar í tæka tíð. En vað var að marka lögmannsfrúna, sem var óbyrja? Allir vissu, að Mr. arnson bar fult traust til Dohks. S fóstran hefði aldrei samþykt að lrgefa elskuna sína og treysta ó- unnugum fyrir velferð hennar og ufnS,lns' bmda hlektist Mrs. Samson e i á, og heilsaðist upp á það bezta, F yú ekki síður barninu, sem vita- u d var drengur. Þannig hleypti g n Samson þessu fyrirtæki af ór° ^unum með sömu rögg, snild og ^ y§gi og honum var töm, hvað sem ^arm tók sér á hendur. Að minnast ba^ri^ö^, eða misreikning í því sam- n 1 iýsti blátt áfram bjánaskap °a uikvitni. born'einn'nn Var slílrður Steinn, og ag engum á óvart. „Og hann óx °S náð’" sagði su guð" a> °g mátti það til sanns vegar þa a'. Hraustleiki og líkamsfegurð augnSlnS töfruðu alla, sem litu það ijósUln' Og með aldrinum kom í en„’a , ancilegt atgerfi sveinsins var Slður inu líkamlega. Hann var bersýnilega efni í eitt af þessum ofurmennum, sem bera höfuð og herðar yfir miljóna-múginn. Á einu bar snemma í lundarfari Steins litla, gjafmildi sem líktist meira blindri ástríðu en venjulegri góðsemi. Hann var öllum góður, jafnt mönnum og skepnum. Og ekki hafði hann meiri ánægju af neinu, en að sjá dýrasafn Dohks og vera leyft að gefa dýrun- um. Faðir hans var líka hæzt ánægð- ur með það. Það var sitthvað, að kasta molum í kvikindin og gefa gullin sín og hvað annað sem fyrir hendi var, hverjum sem hafa vildi. Hann gerði sér far um, að dreng- urinn færi með sér eða Dohk til dýranna eins oft og því varð við- komið. Og Steinn litli varð hálf- gerður heimagangur í dýragarðin- um og sá þar margt sem öðrum Samsonítum var hulið. Þeir máttu gera sig ánægða með, að sjá dýrin eins og þau komu af skepnunni. Hin, sem Dohk gerði tilraunir á og rann- sóknir, sáu aðeins þeir, Mr. Samson, Steini litli og Dohk, meðan á þeim stóð. Þann part dýragarðsins köll- uðu Samsonítar Dohks allra helg- asta. Og þar urðu undrabarninu fyrst skiljanlegar þjáningar lífsins og hversu hamingju þess er mis- skift. Hér voru dýr svo full og feit, að þau mókuðu mest af tímanum. Þeim var honum leyft að gefa, en hinum ekki, sem hungruð virtust og lémagna. Nokkur voru síkvik og friðlaus, en önnur svo stælt og grimm að ekki varð komið nærri þeim. Hvers vegna? spurði barnið, en fékk ekkert svar. Dohk hjálpaði öllum, sem áttu bágt, en þegar hann talaði við föður Steins litla um veiku dýrin virtist hann ánægður með
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.