Heimilisritið - 01.09.1945, Qupperneq 28

inu, og aðrir en þeir tveir voru
ekki í búðinni. Hann varð að
fá lausn á gátunni. Hann
hringdi því eftir lögreglunni,
en gætti þess að hafa aldrei
augun af hinum örugga og ró-
lega manni á meðan. Tveir óein-
kennisbúnir lögreglumenn
komu fljótlega inn í búðina.
Viðskiptavinurinn leyfði fús-
lega, en þó hneykslaður, að láta
leita á sér mjög vandlega og
kvaðst vilja, fremur en nokkur
annar, fá að vita sannleikann í
málinu. Hver vasi og hver fell-
ing í fötum hans var nákvæm-
lega rannsökuð. Hann fór líka
S KRITLUR
HNAPPAR
Það var áður en Reykvíkingar
fengu rafveitu.
„Eg las athyglisverða grein um
rafmagnið í blaðinu í morgun“,
sagði unga konan við manninn
sinn. „Þar stendur að við munum
innan skamms geta fengið ljós og
jafnvel hita í allar íbúðir, bara
með því að þrýsta á hnapp“.
„O, það komum við nú aldrei
með að nota“, svaraði maðurinn.
,Hvers vegna ekki, má
spyrja?“
„Af því að þú kemur aldrei við
nokkum hnapp — líttu bara á
vestið mitt“.
úr skónum og sokkunum og
opnaði munninn. Óhugsandi var
að hann hefði gleypt hringinn.
Kaupmaðurinn varð að lokum
að biðja manninn auðmjúklega
afsökunnar og leyfa honum að
fara frjálsum ferða sinna.
En fáeinum yikum síðar, þeg-
ar vorhreingemingar fóru fram
á búðinni, fannst dálítið af harð-
þornuðu tyggigúmíi, undir ytri
brú búðarborðsins, og í því var
greinilegt far eftir demants-
hringinn sem horfið hafði. Þar
hafði hjálparmaður þjófsins tek-
ið hann daginn eftir að leitað
hafði verið á þjófnum.
GAT EKKI VERIÐ HANN
Tveir skógarhöggsmenn börðu að
dyrum hjá Andrési gamla.
„Afsakaðu ónæðið, Andrés", sögðu
þeir, „en við gengum fram hjá
dauðum manni, sem lá við veginn
héma í skóginum og okkur fannst
hann líkjast þér“.
„Jæja“, segir Andrés. „Hvemig
leit hann út? Var hann hár?“
„Nei, á stærð við þig“.
„Var hann gráhærður?“
„Já, já“.
„Og með alskegg?"
„Alskeggjaður, já“.
„En hvernig var fótabúnaðurinn?
Var hann í hnéháum leðurstígvél-
um?“
„Nei, við gátum ekki bettir séð
en að hann væri í venjulegum
skóm“.
„Nú, þá getur það ekki verið ég“.
26
HEIMILISRITIÐ