Heimilisritið - 01.07.1947, Blaðsíða 18

árum og konur, sem stunduðu hina
elztu atvinnugrein, höfðu oft fund-
ist þar liggjandi eftir barsmíðar.
Vagnstjóranúm brá ekki verulega
við slíka sjón, ofbeldisverk voru
daglegur viðburður í East End;
hann ákvað að segja lögreglunni
frá hinni deyjandi konu — ef hann
skyldi rékast á lögregluþjón. Það
brást, og Emma Smith, fertug
ekkja, sem nýlega var farin að
stunda götuna, fannst ekki fvrr en
seinna um nóttina.
Þegar Emma Smith dó, án þess
að hafa komist aftur til meðvit-
undar, lét líkskoðunarmaðurinn í
ljós álit, sem reyndist einstaklega
spámannlegt:. Ég er hræddur um“,
sagði hann, „að það verði framin
fleiri samskonar morð. Þessi kona
var drepin af manni. sem þekkir
töluvert til líffærafræði. Það er því
sennilegt að brjálaður maður sé hér
að verki“.
Það var samt ekki fyrr en seint
í ágiist, að líkskerinn framdi næsta
morðið. í þetta sinn var fórnar-
lambið Marta Turner, einnig göt'u-
drós. Lík hennar fannst úti fyrir
óþrifalegu íbúðahúsi, innan hundr-
að metra frá fyrri morðstaðnum.
Ökumaður, Albert Crow að
nafni, var á leið heim í leiguíbúð
sina úr veitingakrá, er hann sá
Mörtu Turner og áleit að hún væri
drukkin. Kona, sem hét Reeves og
átti heima steinsnar frá morðstaðn-
um, fékk hræðilega martröð. Hún
vaknaði oft milli miðnættis og
morguns til þessa að fullyrða við
mann sinn, sem varð hinn ergi-
legasti, að einhvers staðar mjög
nálægt væri eitthvað, hræðilegt að
ske, sem hún þó ékki gat skýrt nán-
ar. Og í morgunskímunni, klukkan
liálf fimm um morguninn, fann
eiginmaður frú Reeves líkið.
Líkskoðunarmaðurinn benti
strax á áberandi samræmi á þess-
um tveimur morðum. í báðum
tilfellum hafði fórnarlambið verið
skorið á háls og síðan framin
skurðaðgerð á líkinu, auðsjáan-
lega með æfðum og fimum hönd-
um.
Fáeinum kvöldum síðar — þriðja
september — heimsótti líkskerinn
Whitechapel í þriðja sinn. Sama
hryllingssagan endurtók sig. í
þetta sinn var fórnarlambið einn-
ig kona án siðferðisvottorðs —
Mary Ann Nikholls, þrjátíu og
átta ára. Iíún fannst limlest rétt
fyrir ofan Essexbryggjuna.
Skelfing tók að grípa um sig í
Withechapel. Blöðin höfðu ekki
ennþá, af velsæmisástæðum. látið
þess getið, að allar þrjár konurn-
ar hefðu verið systur í svndinni.
Það hafði þær afleiðingar, að einn-
ig siðsamar stúlkur urðu hrædd-
ar við að fara út á þessum slóðum,
eftir að kvöldsett var orðið. A-
gjarnir loddarar fóru á stúfana og
þóttust geta gert húsdyr manna
öruggar.
16
HEIMILISRITIÐ