Heimilisritið - 01.07.1947, Blaðsíða 22

ingjar hafi verið fárnir að taka sér
líkskerann til fyrirmyndar í byrjun
ársins 1889, og tekizt nokkuð að
líkja eftir handbrögðum hans, svo
menn urðu óvissir um, hvort ein-
stök morð væru framin af líksker-
anum og hann orðinn hirðulausari
í starfi sínu, eða ö'ðrum, sem
reyndu að líkjast honum í þeim
tilgangi, að þeirra ódæði yrðu skri'f-
uð á hans reikning. Það er ekki ó-
sennilegt, að líkskerinn hafi drep-
ið tuttugu vændiskonur, einsog
hann hafði heitið, og síðan horfið,
hlakkandi yfir afrekum sínum. En
hann stóð ekki við það loforð að
gefa sig fram.
HVERXIG sem þessuær varið,
þá er hitt víst, að líkskerinn var
horfinn af sjónarsviði Lundúna-
borgar vorið 1889. Vestast í
Whitechapel hafði búið leigjandi.
Hann kom þangað fyrst og leigði
herbergi hjá blásnauðu fólki, rétt
áður en fyrsta líkskeramorðið var
framið og dvaldi þar allan tímann,
meðan á þeim stóð. Maðurinn hafði
allta'f verið fremur leyndardóms-
fullur í augum fólksins, einsog
maðurinn í sögu Marie Belloc-
Lowndes. Og nú, nokkrum vikum
eftir burtför hans, rakst fólkið á
föt af honum; falin í gamalli tösku.
Fötin voru ötuð í blóði og merkt
með vörumerki verksmiðju einnar
í Chicago.
Scotland Yard grunaði strax, að
leigjandinn hefði verið líkskerinn.
Enda þótt lýsingin á honum væri
í ósamræmi við manninn, sem á-
vaxtasalinn hafði séð, seiidi Yard-
inn mann til Chicago, en sú ferð
bar engan árangur.
Moskvulögreglan tilkynnti, að
brjálaður, rússneskur læknir hefði
sloppið úr geðveikrahæli í Moskvu,
skömmu áður en líkskerinn hóf
starfsemi sína. Lýsingin á læknin-
um kom heim við manninn, sem
sézt hafði með löngu Lísu. En
Yardinn varð fyrir vonbrigðum,
þegar það fylgdi sögunni, að þessi
brjálaði læknir hefði ekki kunnað
stakt orð í ensku, og það útilokaði
að hann hefði getað skrifað boð-
skapinn.til lögreglunnar.
Meðan til eru menn, sem hafa
áhuga á morðmálum, munu veröa
til ýmsar tilgátur um Jack líkskera.
Hann gæti hafa verið haldinn trú-
arbrjálsemi. Hann gæti líka hafa
verið læknisfróður maður, listmál-
ari eða myndhöggvari, sem orðið
hafi brjálaður vegna ólæknandi
sjúkdóms, er hann hafi fengið af
vændiskonu. Hann gæti hafa ver-
ið slátrari, sem lifði þarna í
Whitechapel. Eða í raun og veru
brjálaður læknir í London, líkt og
dr. Jekyll; verið framúrskarandi
heppinn að sleppa undan eftir-
grenslan og horfið loks í móðu tím-
ans, n)eð þá samvizku, sem hann
-kann að hafa haft.
E N D I B
20
HEIMILISRITIÐ