Heimilisritið - 01.07.1947, Blaðsíða 35

íier scisc nai yi e*uaui, aunt Uoiuay tr
að nota, þegar hárið cr blautt, t. d.
ejtir sjóbað.
á aldrei að setja ilmvötn í föt.
Ekki vegna þess, að þau eyðileggi
fatnaðinn. En ilmurinn breiðist
fljótt út í fötin. Arangurinn verður
svo sá, að við það að fá loft í sig á
báðar hliðar, gufar spíritusinn’,
sem er í ilmvatninu, upp, en eftir
er aðalkjarninn, það er að segja
ýms ilmefni sem hafa misjafnlega
mikla uppgufun. Þessi efni gufa
svo sinátt og smátt upp, þangað
til eftir er eitt efni, sem venjulega
gefur þá allt annað en góðan ilm.
Sumar konur hafa ánægju af að
bera ilmvötn á hendurnar á sér.
En hvaða karlmaður hefur ánægju
af að lykta út frá sér eftir að hafa
tekið í höndina á konu?
Ákjósanlegasti staðurinn fyrir
ilmvatnið, er á bak við eyrað. Þar
fær ilmvatnið í sig loft aðeins frá
einni hlið, og auk þess er auðvelt
að þvo ilmefnið í burtu, þegar það
er orðið gamalt og farið að gufa
upp.
Á STRÍÐSÁRUNUM hefur
hvarvetna í heiminum verið mikl-
um erfiðleikum bundið að fó skó-
fatnað. Víða í Evrópu á fólk erf-
HEIMILISRITIÐ
33