Heimilisritið - 01.03.1948, Blaðsíða 35

þorpinu, löngu áður en hún hafði
fyrirhitt Ned. Brenda hafði ver-
ið trúnaðarvinkana Pats á með-
an tilhugalíf hennar og Neds
stóð yfir, og heiðursgestur í
veizlunni þegar þau giftust. Pat
hafði aldrei heyrt svo mikið sem
ónotaorð falla á milli Brendu og
Páls.
Nú, þegar hjónaband Pats var
faríð út um þúfur, var það ofur
eðlilegt, að henni finnist lnin
þurfa að hitta Brendu að máli.
Iíinsvegar var það lítt skiljan-
legt., hvers vegna hana langaði
til að pynda sjálfa sig með því
að dvelja sem lengst í nánd við
hamingjusöm hjón — en hún
mátti vita, að Brenda og Páll
myndu bjóða henni að búa hjá
þeim, þangað til hún væri bú-
in að koma öllu í kring. Heppi-
legra væri, og miklu skyldara
heilbrigðri skynsemi, að fara á
eitthvert hótelið og leigja sér ó-
dýrt herbergi og með einu rúmi.
Rúmi?! Litli, granni líkaminn
hennar stirðnaði skyndilega upp
innan í hlýju, bláu dragtinni,
sem hún hafði farið í, áður en
hún flúði að heiman. Hún hafði
glevmt að losa um teppin til fóta
í rúmi .Neds, núna í morgun!
Vinnukonan myndi auðvitað
liafa rígfest teppin niður með
fótagafhnum. Það gat Ned ekki
þolað; sagði, að þá yrði sér al]t
of heitt á fótunum og sængin
yrði öll til fóta. Pat var alltaf
vön að læðast inn og losa um
teppin, þegar vinnukonan hafði
búið um — það var daglegt
Hann lyfti aðeins hattimnn, rétt eins og ég vœri systir hans eða einhver ókunn
stúUca. Þetta gerði aheg út af við mig. Ekki það endilega, að ég vildi að hann kyssti
mig, keldur —
HEIMILISRITIÍ*
33