Heimilisritið - 01.03.1948, Blaðsíða 42

aldrei annað gert um ævina, en
að taka ljósmyndir af hátíðleg-
ustu og merkustu heimsviðburð-
um.
„Góð af mér þessi, hugsa ég.
En þessi af þér, Páll — ekki?“
,Jíuh! I>að er naumast! —
Þessi sýnir nokkuð betur minn
innri mann — betur en nokkur
mynd, sem tekin væri af lærðum
]jósmyndara!“
„Innri mann, já alveg rétt“.
,JLíttu á, nefið á þér á þessari
héma er nú hættumerki fyrir
hvem og einn fegrunarlækni,
elskan“.
Fjórar mínútur af þesskonar
umræðum, og Páll virtist alger-
lega læknaður af þunglyndis-
kastinu frá því um morguiiinn.
Ósamlyndið, sem orðið hafði
mi]li hans og Brendu um morg-
uninn, var algerlega gleymt og
grafið.
Þau fóru öll lít úr veitinga-
húsinu hálftíma síðar og Páll út-
vegaði konunum bifreið, en fór
sjálfur á vinnustað sinn.
Á LEIÐINNI HEIM í bíln-
um gaf Brenda Pat tækifæri til
að hugsa málið. Að vísu vissi
hún, að Pat myndi ekki geta
hugsað nokkra liugsun til enda.
En hún vissi einnig, að vinkona
sín myndi fagna því að þurfa
ekki að taka þátt í samræðum nú
um stund.
Þegar þær voru seztar heima
hjá Brendu sagði hún:
„Og þetta er ástin“.
„Þú átt við —“.
Pat vissi, hvað Brenda átti
við, en hún fann óviðkunnan-
lega, jafnvel kjánalega þörí, fyr-
ir að tala í hálfum svörum.
Einu upplýsingarnar, sem hún
fékk hjá Brendu, voru: „Það
jafnast ekkert á við mikla ást“.
Hún lofaði þessu að meltast
góða stund í huga Pats, en þar
kom þetta af stað iniklum heila-
brotum og ólgu (ef Brenda sagði
eitthvað, voru einhver sannindi
þar á bakvið, en hvers vegna —
livers vegna? ...).
Eftir drykklanga þögn tók
Brenda aftur til máls, örugg og
ákveðin gangvart hinni ólífs-
reyndu vinkonu sinni. Hún hafði
hugsað sér að láta Pat lieyra
álit sitt í þessum efnum.
„Eg hef hugsað mér að segja
þér sannleikann um ástina og
hjónabandið, eins og hann kem-
ur mér fyrir sjónir. Fyrst ætla ég
að byrja á svörtu hliðinni“.
Hún kveikti sér í sígarettu og
einblíndi á milli hinna hvikulu
augna Pats, svolítið spotzk á
svip.
„Þegar við giftumst höldum
við allar, að til sé eitthvað, sem
við köllum saima ást“, hóf
Brenda máls. „Og í raun og veru
er liún sjálfsagt til. En hún er
40
HEIMrLISRITIÐ