Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 61

blygðunarlaus þjófnaður, og
reyndi að telja Sam á að' fara í
sjúkrahús, þar sem yndislegar
hjúkrunarkonur myndu bera
hann á höndum sér, og hann
myndi ekki halda vöku fyrir
beztu vinum sínum með hroða-
legum hljóðum á nóttunni.
Sam tók þessu ekki vel fyrst
í stað, en þar eð læknirinn bann-
aði honum að fara á fætur, enda
þótt honum Jiði stórum betur,
og peningarnir hans þurru hröð-
um skrefum, lét hann loks til-
leiðast, og klukkan sjö eitt
kvöldið sendi hann Ginger út
eftir vagni til að flytja hann á
Lundúnaspítalann. Sam minnt-
ist eitthvað á að’ fara í fötin, en
Peter Russet sagði, að það væru
meiri líkur til að honum yrði
hleypt inn í sjúkrahúsið ef hann
kæmi í lökum og ábreiðum, og
loks féllst Sam á það. Ginger og
Peter hjálpuðu honum niður
stigann, og ökumaðurinn hafði
hönd á öðrum enda ábreiðunnar,
þegar þeir komu út og hélt sig
véra .að hjálpa til, svo minnstu
munaði að Sam ofkældist á ný.
„Andaðu rólega“, segir hann,
þegar Sam byrjaði að segja hon-
um til syndanna.
„Þetta verða tuttugu og fimm
krónur í fargjald og það er bezt
að gera upp strax“.
„Þú færð það, þegar þangað
kemur“, segir Ginger.
„Ég fæ það núna“, segir öku-
maður. „Ég hef orðið fyrir því
einu sinni áður, að fargjaldið
hafi glatazt á leiðinni“.
Ginger, sem gætti peninganna
fyrir Sam, því að það var enginn
vasi á lökunum, borgaði, og ferð-
in hófst. Vagninn skrölti og
hristist á ósléttum veginum, eir
Sam sagði að ferska loftið hressti
sig. Hann var hinn brattasti
þangað til þeir nálguðust spít-
alann, þá varð hann taugaó-
styrkur. Og ekki hægðist hon-
um, þegar ökumaðurinn steig
niður úr sætinu, rak smettið inn
um gluggann og talaði til hans.
„Hefurðu einhverjar sérstak-
ar mætur á Lundúnaspítala?“
segir hann.
„Nei“, segir Sam. „Því
spyrðu?“
„Jæja, það skiptir víst ekki
máli, ef félagi þinn segir satt —
að þú sért dauðans matur hvort
sem er“, segir ökumaðurinn.
„Hvað áttu við?“ segir Sam.
„Ekkert“, segir ökumaðurinn,
„bara það, að ég býst við, að' ég
hafi ekið um fimm hundruð
manns til þessa spítala, og ein-
ungis einn hefur komið út aftur
— og honum var smyglað út í
brauðkörfu“.
Sam rann kalt vatn milli
skinns og hörunds.
„Það er leiðinlegt að þeir
skuli ekki fvlgja sömu reglum
HEIMILISRITIÐ
59