Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 63

næmást nærri krá. Seint og síð-
ar meir lét ökumað'urinn að ósk
hans, og Ginger og Peter fóru
inn og létu færa Sam lögg í krús.
Þeir fengu sér eina krús í við-
bót, og Ginger, sem tekið hafði
gleði sína á ný, bauð ökumann-
inum að fá sér sopa.
„Reyndu að flýta þér, Ging-
er“, segir Sam heldur snakillur.
„Þú gleymir að ég er veikur“.
Ginger sagði, að þeir myndu
ekki verða tvær sekúndur, og
ökumaðurinn kallaði í dreng til
að gæta hestsins, síðan fóru þeir
inn. Þetta var lítil, róleg krá og
afar notaleg, og Sam, sem gægð-
ist út um vagngluggann, sá þá
alla þrjá halla sér fram á bar-
inn og láta fara vel um sig.
Tvisvar sendi hann drenginn inn
til að reka á eftir þeim, en þeir
réðust á hann með skömmum
fyrir að yfirgefa hestinn.
Vesalings Sam gamli sat
þarna norpandi innan í lakinu
og varð æ óðari og óðari. Hann
gat ekki kallað til þeirra af
ótta við það, að tolk kæmi og
héldi að hann væri brjálaðúr.
Ginger sat brosandi með stóran
vindil og gerði sér dælt við af-
greiðslustúlkuna, og Peter og
ökumaðurinn skeggTæddu við
einhverja kumpána.
Sam sat þarna í meira eji
klukkustund og svo sendi hann
drenginn inn á ný. Nú varð öku-
manninum skapbrátt, hann elti
drenginn út á götu og gaf síðan
öðrum dreng tuttugu og fimm
aura fyrir að taka við starfinu
og lofaði honum öðru eins, þeg-
ar hann kæmi út. Sam reyndi að
hafa tal af honum, en ökumaður
lézt ekki heyra, og það leið hálf-
tími áður en þeir komu allir út,
hlæjandi og masandi.
„Jæja, þá til spítalans", seg-
ir Ginger og opnar vagndyrnar.
„Fljótur, Peter, svo Sam aum-
inginn þurfi ekki að bíða“.
„Tíkall“, segir ökumaðurinn,
„tíkall fyrir biðina, fyrst“.
„Hvað?“ segir Ginger og gláp-
ir á hann. „Eftir að hafa gefið
þér öll þessi glös?“
„Tíkall“, segir ökumaðurinn;
„það er samkvæmt taxta“.
Ginger hélt í fyrstu, að hann
væri að gera að gamni sínu, en
þegar hann komst að raun um,
að svo var ekki, kallaði hann
hanrí öllum þeim ónefnum, er
hann mundi eftir, meðan Peter
Russet stóð hjá brosandi og
reyndi að rifja upp, hvar hann
væri staddur og hvað um væri
að vera.
„Borgaðu tíkallinn, Ginger,
svo þetta taki einhvern enda“,
segir Sam vesalingurinn að
lokum. „Eg kemst aldrei á spí-
tala með þessu áframhaldi. Og
þetta eru mínir peningar“.
„Þú heldur þér saman og tal-
HEIMILISRITIÐ
61