Heimilisritið - 01.07.1952, Blaðsíða 19

drepa hann, kom honum allt í
einu nokkuð í hug, og hann lét
höndina síga. Þegar presturinn
og lögreglan kom, sóru báðir
ungu mennirnir, að þeir hefðu
verið við vinnu sfna á akrinum,
þegar Anita var myrt.
Þeir voru auðvitað handteknir
og yfirheyrðir, en þar sem engar
sannanir voru gegn þeim, var
þeim sleppt eftir þrjá daga. Og
þá var einmitt ,,El Dia de los
Muertos“.
Hermando fór beina leið úr
fangelsinu heim til sín, tíndi
blómvönd í litla garðinum sínum
og flýtti sér út í kirkjugarðinn,
þar sem hin ótrúa unnusta hafði
verið grafin. Þar fann hann Luis,
sem einnig var kominn með blóm,
og kraup við gröfina og baðst
fyrir.
,,I þetta sinn á ég ekki um
annað að velja en drepa þig,"
sagði Hermando. ,,Þú rændir
Anitu frá mér í lífinu, og nú reyn-
ir þú einnig að ræna mig henni
í dauðanum."
Hann brá upp hnífnum, en aft-
ur hikaði hann og slíðraði hníf-
inn.
,,Nei, ég sé, hvað þú ætlast
fyrir. Þú vonar, að ég drepi þig
svo þú getir fundið hana á himn-
um. Það var tilhugsunin um það,
sem kom mér til að hætta við að
drepa þig um daginn."
Svo gerðu þessir tveir gömlu
vinir einkennilegt samkomulag
með sér. Þeir voru báðir kaþólsk-
ir og trúðu því, að hver sá, sem
dæi fyrir eigin hendi, kæmist
ekki til paradísar fyrr en á dóms-
degi. Þeir ákváðu því, að annar
skyldi drepa hinn, og sjálf hin
heilaga jómfrú á fjallinu átti að
skera úr, hver ætti að verða morð-
inginn.
Næsta morgun, áður en birti,
klifruðu þeir upp á fjallið, sem
gnæfði yfir þorpið, og krupu á
kné frammi fyrir altari hinnar
heilögu jómfrúr. Þegar fyrstu
sólargeislarnir féllu á málað tré-
líkneskið, endurköstuðust þeir frá
gylltri kórónunni — geislarnir
ljómuðu beint á andlit Luis. Þetta
skildu þeir sem tákn þess, að
Luis væri sá útvaldi, sem ætti að
mæta Anitu, og Hermando tók
auðmjúkur fram hnífinn og rak
hann í hjarta vinar síns, og herpti
síðan hendur Luis um skaptið.
SEINNA um daginn fundu
nokkrir bændur, sem komu til að
biðjast fyrir, lík Luis. Hnífurinn
stóð í hjarta hans, og þeir álitu,
að hann myndi hafa drepið An-
itu, iðrazt þess síðan og tekið
sjálfan sig af lífi, eftir að hafa
beðið hina heilögu jómfrú fyrir-
gefningar.
Til að gera þessa skýringu enn
JÚLÍ, 1952
17