Heimilisritið - 01.07.1952, Qupperneq 28

,,Af hverju ? Það er sunnudag-
ur.“ Hann lét rennigluggatjaldið
þjóta upp, svo herbergið baðaði
í sólskini. ,,Allt illt hér í heimi
stafar af því, að fólk liggur ekki
kyrrt í rúminu. Það fer á faetur
og fer í stríð. Ertu að sækjast
eftir því ? Eigum við að slást svo-
lítið ?“
,,Eg er til í allt, ef ég fæ þig
úr bólinu. Við getum ekki legið
hér í leti allan daginn. Við skul-
um fara eitthvað — í dýragarð-
inn, söfnin eða eitthvað svoleið-
is.“
Tim velti sér á bakið og blés
reykjarmekki út í loftið. ,,Nú
ertu búin að taka af allan efa um,
að það skynsamlegasta, sem ég
get gert, er að liggja í rúminu
þangað til á mánudagsmorgun.“
,,Jæja, leggðu þá sjálfur eitt-
hvað til málanna.”
,,Hvað finnst þér um eitt billj-
ardparty ? Það er billjardstofa
hérna . . .“
Eva settist upp, heldur ákveð-
in. ,,Nei, nú veit ég! Helen Be-
ardsley hefur dálítið kokkteilboð
síðdegis. Hún spurði, hvort við
myndum ekki líta inn. Þar koma
bæði . . .“
Tim þeytti morgunblaðinu nið-
ur í rúmið til fóta. ,,Takk, ég veit
það. Þar kemur allt þetta dular-
fulla lið, sem maður hittir í öll-
um kokkteilboðum, en hvergi
annars staðar. Það kemur bara
ekki. Það er þarna blátt áfram.
Og maður sér það aldrei fara.
Þegar allt vín er uppdrukkið, og
skyggnið í íbúðinni er núll, opnar
húsmóðirin glugga til að ræsta
loftið — og þá er það horfið með
reyknum.“
,,Ég fer í svörtu dragtina
mína,“ sagði hún. ,,Og verð með
nýju eyrnalokkana. Eru gráu föt-
in þín pressuð ?“
Tim benti storkandi á hana
með sígarettunni. ,,Við höfum
ekki ennþá verið í slíkri sam-
kundu, án þess að þú hafir fyrr
eða síðar sagt, að þú vildir óska
að þú lægir heldur heima í rúmi.
Þessa ósk getur þú nú hæglega
fengið uppfyllta í dag. Við verð-
um blátt áfram . . .“
,,Fimm mínútur, og svo á fæt-
ur!“ sagði Eva vægðarlaus.
Tim andvarpaði og kveikti sér
í nýrri sígarettu. ,,Jæja, en gerðu
þér þá fyrst Ijóst, hvað þú anar
út í. Og segðu svo ekki, að ég
hafi ekki aðvarað þig. Eftír
þriggja kortéra ferð með strætis-
vagni komum við loks til Beards-
leys.
Jæja, við komum upp. Dyrnar
standa opnar, og að innan heyrist
kliður eins og í fuglabjargi um
varptímann, eða eins og fleiri
tugum manns hafi verið troðið
inn í litla herbergiskytru, þar sem
26
HEIMILISRITIÐ